Kingdom of North

- Pewnie nie będziesz miał nadmiaru tychże, ze świątynią i żoną na głowie - zauwazyl Mamoru.

- Prawda. Mogę się najwyżej łudzić, że coś wyłuskam. Przygotowuję się już mentalnie, że Assia będzie chciała pokryć całą powierzchnię Świątyni drapakami - zażartował.

- Będziesz przynajmniej miał gdzie stawiać kubek - powiedział Mamoru z rozbawieniem. - Wybacz, że chyba nie dotrę na ślub - dodał. - Prezent przyniosę wam przy pierwszej okazji, więc spróbuj się za szybko nie rozwodzić.

Hisame zaśmiał się cicho.

- Nie planuję - zapewnił go. - I tak łatwo się nie wymigasz - dodał. - Znaczy, mam nadzieję. Spróbuję ci załatwić przepustkę - wyjaśnił.

- Mhm, ojciec już powiedział, że nie mam na co liczyć - zapewnił Mamoru.

- Wiem, że to jak gadać do muru, ale i tak spróbuję - obiecał mu Hisame.

- Dzięki, re - zapewnił Mamoru. - Doceniam. Nie podpadnij za bardzo.

Hisame uśmiechnął się do niego lekko.

- To nic takiego, re. I spróbuję. Może powinienem pierwsze poćwiczyć ze Świątynnym murem, jak myślisz? - zażartował.

Mamoru prychnął z rozbawieniem i odłożył książkę.

- Świątynny mur może mieć bardziej skłonną do ustępstw naturę, re, ale może warto - przyznał.

- Ewentualnie mogę jeszcze zorganizować sobie groch do rzucania - dodał Hisame, łobuzersko puszczając do Mamoru oczko.

*

Było już kolo południa, gdy rozległo się pukanie do drzwi Vera.

- Co znowu? - westchnął, idąc otworzyć. - Ach, to ty - odetchnął na widok Faryszki. - Cześć, wejdź - zaprosił ją ciepło.

- N'gaya zaproponowała mi, żebym dzisiaj też wpadła - wyjaśniła wampirzyca. - Niewłaściwa pora?

- Nie, w porządku. Po prostu nie tak dawno temu zaczepiali nas śledczy.

- Naprawdę? Was też? - zdumiała się Fariha.