Kingdom of North

- Mhm - powiedział Karai. - Mogłoby pomóc, gdyby nie siedział w więzieniu. Niestety, obawiam się że nie wyjdzie z niego przed twoim ślubem, Hisame-kun, chyba że przełożysz tenże o jakąś dekadę.

- Mógłby dostać przepustkę. Tylko na dzień ślubu - zauważył Hisame.

- Mhm, i kto spędzi twój ślub, pilnując żeby znowu nie porwał własnego dziecka i nie uciekł? - spytał Karai. - A może ma przyjść zakuty w łańcuchy? I czy naprawdę sądzisz, że jego areszt nie jest już sądowy? Bo jeśli tak, to na wyciągnięcie go nie ma szans. Nie żebym zamierzał próbować.

Hisame powoli dochodził do wniosku, że Mamoru miał rację. Mur świątynny w istocie byłby łatwiejszym rozmówcą.

- Sądzisz że popełniłby tę samą głupotę dwa razy, chihi-ue? - zapytał jednak jeszcze słabo. - I dokąd miałby uciekać?

- Tak - powiedział Karai. - Nie mam już absolutnie żadnych nadziei co do twojego brata - dodał z goryczą.

- Ryomę-kun podobne doświadczenie sporo nauczyło - mruknął Hisame pocieszająco.

Biedny chihi-ue. Był uparty jak osioł, ale Hisame widział, że cierpi.

- Tak. Ryoma-kun nie miał jednak szczególnie wielu powodów do lojalności w pierwszej kolejności - powiedział Karai.

- Czy on nie miał trzech lat, kiedy go przygarnęliście, chihi-ue? Wychowywaliście go praktycznie całe życie, tak jak nas - zauważył Hisame cicho.

Karai wyglądał jakby chciał wybuchnąć, a potem go udusić.

- Chciałeś coś jeszcze, Hisame-kun? - spytał.

- Nie, chihi-ue. Przepraszam, chihi-ue - dodał z ukłonem. Naprawdę nie chciał robić mu przykrości.