Kingdom of North

- Cześć, Hatsze - odpowiedział. - Jak się trzymasz?

Wzruszyła lekko ramionami.

- Tak sobie, prawdę mówiąc - przyznała uczciwie. - Przeniosłam się z Ridą do Świątyni, przynajmniej na razie. I zaczęłam ci szukać porządnego adwokata. A, i Hisame prosił przekazać, że Świątynny mur jest jednak bardziej skory do ustępstw.

Mamoru pokiwał głową. Odłożył na bok książkę.

- Tak właśnie sądziłem - przyznał. - Dobrze, że się przeniosłaś. Tam dalej jest taki dziki tłum?

Hatsze mruknęła.

- Zależy od godziny - przyznała. - Nasila się rano, a potem przez większość czasu jest spokojniej. Chociaż nie widziałam jeszcze, żeby poszli sobie wszyscy.

Mamoru pokiwał głową. Ojciec pewnie złoży go z chęcią na ołtarzu ofiarnym dla gazet i opinii publicznej, więc spodziewał się, że ten tłum będzie słabł. Dla Hatsze to lepiej.

- A jak ty się czujesz? - zapytała Hatsze, tak jakoś trochę miękcej. - Wszystko dobrze?

- Nic mi nie będzie - zapewnił Mamoru. Milczał chwilę, w końcu skłamał: - W porządku. Przepraszam.

Hatsze przyglądała mu się chwilę, w końcu pokiwała głową.

- W porządku - mruknęła, jakoś tak niemrawo.

Chciałaby zapytać, co właściwie strzeliło mu do głowy i czemu nic jej nie powiedział, kiedy sprawy zaczęły wymykać się spod kontroli... ale to nie był na to dobry czas ani miejsce.

- Jutro przyjdę z Ridą - obiecała zamiast tego. - Może uda mi się uzyskać zgodę żeby wejść tam do ciebie do środka, to posiedzielibyśmy sobie chwilę we trójkę.

- Byłoby miło - przyznał Mamoru. - Ale tak czy inaczej chętnie go zobaczę.

- Jestem pewna, że on ciebie też. Masz ochotę na jakąś nową książkę? - zapytała jeszcze. - Mogłabym ci podrzucić, bo widzę że tę już kończysz.