19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Los]

- Nie, ale coś ogarnę, jeżeli dasz mi chwilę - powiedział Roar.

Odszedł, żeby usiąść na jakimś kamieniu i zadzwonić. Po jakimś kwadransie ręką dał znak, że chwilę sobie poczekają.

[Akayla]

Ver skinął mu głową na znak że przyjął do wiadomości i usiadł sobie na jednym z przeznaczonych do tego pniaków. Zdecydował wykorzystać chwilę, żeby się zastanowić.

Był cały ubabrany wampirzą krwią i miał bełt w barku. Szczerze nie był pewien jak zareaguje N'gaya jeśli go tak zobaczy. Wpadnie w histerię?

Poważnie zaczął rozważać czy nie zatrzymać się w koszarach na dość długo, by zatrzeć większość śladów.

[Los]

Wreszcie Roar, który w międzyczasie przeniósł się wyciągnąć w cieniu krzewów, wstał z piasku z łomotem żelastwa i zaniósł Verowi swoje lustro. Po drugiej stronie siedział, wyraźnie zestresowany, chudy mag w średnim wieku, po uczesaniu, karnacji i stroju sądząc, Południowiec.

[Akayla]

Ver westchnął w duchu. Już widział, że będzie się z nim znakomicie współpracowało.

- Dzień dobry - przywitał się z nim uprzejmie. - Potrzebujemy, żebyś otworzył nam portal. Mamy odpowiednio zaklęte przedmioty po obu stronach, to tylko kwestia aktywacji. Da się zrobić?

[Los]

- Taaak - powiedział mag dosyć ostrożnie, strzelając oczami gdzieś w bok. - Tylko byłby mi potrzebny co najmniej jeden z tych przedmiotów.

[Akayla]

- Mhm, w porządku. Jesteś w pałacu cesarskim, prawda? - A kiedy mag potaknął, Ver skinął lekko głową. - Wkrótce powinien się tam ktoś zjawić z tym przedmiotem. Dziękuję.

Oddał lustro Roarowi i sięgnął do własnego komunikatora. Połączył się z ludźmi pozostawionymi w gospodzie.

- Obejrzyjcie ręce tego wampira. Zdejmijcie z niego wszelkie pierścionki, bransoletki i tym podobne. Przed gospodą będzie czekał człowiek Czarnego Skrzydła, oddacie mu wszystko, co znajdziecie.

Potem połączył się z Hansem.

- Poślij kogoś pod tę gospodę w slumsie, niech wyląduje, odbierze parę drobiazgów od jednego z naszych i zabierze je do pałacu cesarskiego.

Nie chciał posyłać tego maga do gospody, jeszcze by omdlał czy coś, a wydawało mu się, że portal otworzył się z czegoś na ręce wampira. Jeśli był w błędzie, to mieli problem, bo zaklętym przedmiotem mogło być w takim wypadku wszystko, choćby i głupi pasek przy spodniach.

[Los]

- Tak jest, książę - powiedział Hans.

Pięć minut później jego człowiek był już z przedmiotami na dziedzińcu pałacu. Strażnik wyprowadził tam wybitnie nieszczęśliwego maga, który rozsypał sobie te wszystkie przedmioty na bruku i uklęknął nad nimi. Zaczął oglądać je jeden po drugim, szukając śladu run.

[Akayla]

Nie było tego dużo. Kilka pierścionków i bransoletka. Jeden z tych pierścieni w istocie miał na sobie wyryte drobniutkie runy, po obu stronach.

[Los]

Mag odczytał runy, głównie by upewnić się, że nie uruchomi jakiejś plagi i wreszcie potarł je mocno, uaktywniając zaklęcie. Portal otworzył się tuż przed nim, więc na wszelki wypadek usunął się na bok.

[Akayla]

Portal po ich stronie otworzył się przed jakimś kamieniem. Ver odetchnął cicho. Czyli dobrze zobaczył. Znakomicie.

- Zbieramy się - rzucił krótko do swoich i wstał.

Krótko później, cała ich grupa wylała się z portalu na dziedziniec, przed biednym magiem. Ver uśmiechnął się do niego pogodnie i klepnął go w ramię.

- Dzięki, przyjacielu. Przy okazji, jesteś w stanie ustalić współrzędne wyjścia tego portalu?