Kingdom of North

To nie był Al. To była banda N'gai. Wyglądało przynajmniej, że z własnym prowiantem. Denis walił w drzwi, a reszta rozsiadała się na stopniach, najwyraźniej gotowa rozbić tu obóz, gdyby nie otworzyli.

Ver odsunął się od okna równie dyskretnie, jak do niego podszedł. Zupełnie jakby wracał ze zwiadu spod obozu wroga. Dopiero przy N'gayi wyprostował się z powrotem.

- Twoi przyjaciele - wyjaśnił. - Mają prowiant.

To sobie pogadaliśmy.

- Mhm - powiedziała N'gaya. - Chyba powinniśmy ich wpuścić, co?

To w końcu byli jej przyjaciele.

Przyjaciele, którzy chyba znaleźli sobie wspaniałą bazę wypadową i darmowy nocleg.

W domu Vera.

Z którym rozważała rozstanie.

Musiała zapalić, więc uchyliła sobie okno. Na szczęście wychodziło na tył domu.

- Mhm, tak. Idę do nich - zapewnił Ver i poszedł otworzyć drzwi.

Trafił akurat jak Denis miał walnąć po raz kolejny i uchylił się zręcznie.

- Cześć wam - przywitał się.

- Hej! Nie obudziliśmy? - upewnił się Denis, podczas gdy reszta pakowała się do środka.

Najwięcej przyzwoitości miał Nicolas, któremu było trochę wstyd za jego wczorajsze smalenie cholewek do N'gai w domu i pod nieobecność ich dobrodzieja. Wszedł ostatni i zapewnił:

- My tylko zjeść i się zagrzać, jutro mamy studia, jesteśmy wykończeni. Nawet na potańcówce długo nie wysiedzieliśmy.

- Nie - zapewnił Denisa. - Wszystko w porządku - dodał do Nicolasa. - Chodźcie i siądźcie. Też właśnie się braliśmy za kolację - przyznał. - To początek semestru? - zapytał, zamykając drzwi. Nie orientował się w kalendarzu studenckim.

- Nie... po prostu wczoraj były raczej nieważne zajęcia - zapewnił.

- Ja miałem egzamin - sprostował Denis.

- Mieliśmy egzamin? - przeraził się Oda.

- No.

- Na przodków, dlaczego nie powiedziałeś mi o egzaminie? Dlaczego nie poszedłeś... nie, to wiem, ale dlaczego NIC nie powiedziałeś?

Z wyrzutami weszli do kuchni, gdzie rozsiedli się przy stole ze swoimi pudełkami, wokół N'gai wyglądającej jak ktoś, kogo lekko piorun zaraz strzeli.

Ver siadł przy swoim talerzu i zerknął na N'gayę z zatroskaniem. Zauważył.

Złapał ją za dłoń i uścisnął delikatnie.

- Mogę jakoś pomóc? Może chciałabyś wyjść? - zapytał jej łagodnie.

- Nic mi nie jest - burknęła N'gaya. - Po prostu ich błaha paplanina mnie wkurza.

- Um... N'gaya? - Nicolas wytrzymał dwie minuty bez zagadywania jej. - Możemy pogadać, no... na osobności.

- Tak - westchnęła, wstając.

Wyszli z kuchni. Nicolas pokiwał na Sade, która uśmiechnęła się jakoś dziwnie do Vera i pobiegła za nimi, razem ze swoją kiełbaską w panierce na patyku. Po chwili trzasnęły drzwi wejściowe. Oda prawie płakał nad swoją surową rybą.

Ver spojrzał za nimi z uniesionymi brwiami, ale nic nie powiedział. Zamiast tego zabrał się za niespieszne jedzenie.

- Nie możesz poprawić tego egzaminu? - zamiast tego zapytał Ody, głównie żeby czymś się zająć. Bo to chyba nie był koniec świata, że mu przepadł. Nie znał się na studiowaniu, ale to byłoby absurdalne przecież.