Kingdom of North

N'gaya, owszem, sądziła, że to tylko gadanie. Czuła się bardziej wymięta niż śliczna.

Ver masował jednak bardzo dobrze. Aż zaczęła odrobinę przysypiać.

- Dziękuję - powiedziała cicho, kiedy skończył i usiadła powoli, sięgając po ręcznik.

Ver jej podał i nawet trochę jej pomógł się wytrzeć.

- Nie ma sprawy - zapewnił. - Zbieramy się spać?

Potaknęła.

- Tylko muszę chociaż umyć zęby - przyznała i owinęła się w ręcznik, żeby zejść na dół. - Chyba, że chcesz się ze mną wykąpać, to chodź - dodała już w progu.

- W zasadzie to chętnie - przyznał Ver, wstał i poszedł za nią.

W łazience zakorkował wannę i zaczął napuszczać do niej wody i dopiero kiedy się lała, zabrał się za rozbieranie.

Zakręcił nawet chwilę po tym, jak odłożył na bok wszystkie swoje poskładane w kostkę rzeczy i uprzejmie pomógł N'gayi wejść do wody.

N'gaya wzięła gąbkę, żeby go namydlić. Po dłuższym pluskaniu się, poszli w końcu do łóżka, wykończeni.

Koło siódmej obudziło ich uprzejme pukanie do drzwi. N'gaya jęknęła i schowała głowę pod poduchę.

Ver spojrzał na zegar i westchnął ciężko.

- Idę zobaczyć, kto to - szepnął, zawinął się w szlafrok i poszedł pierwsze zakraść się do okna.

Z pewnym zaskoczeniem zobaczył Kellama, uświadomił sobie, że zrobił z siebie idiotę, znów westchnął cicho i poszedł na dół, żeby mu otworzyć.

- Cześć. Wejdziesz?

- Na chwilę - potwierdził Kellam i wszedł, ciągnąc za sobą poły czarnego płaszcza, naprawdę godnego księcia ciemności. - Od cesarskiej gwardii - powiedział i podał Verowi teczkę z kopiami raportów.

- Dzięki - odrzekł Ver, biorąc teczkę. - Powinienem jeszcze mieć coś z krwią, napijesz się? - zaoferował, zapraszając go przy okazji do kuchni, żeby sobie usiadł.

Ze względu na Farihę zaczął już jakiś czas temu kupować krwawe soczki, chociaż nie był pewien czy Kellamowi takie coś by pasowało.

- Skoro proponujesz - zgodził się Kellam i zrzucił płaszcz na wieszak.

Pod spodem był ubrany zupełnie normalnie, wręcz raczej niedbale.

Gdy już się rozsiadał, do kuchni zeszła N'gaya w obszernym golfie i luźnych spodniach.

- Dzień dobry - powiedziała nieco niepewnie.

- Miło cię znowu widzieć, pani - zapewnił Kellam, który pamiętał ją z koronacji, nawet jeśli nie był na zabawie.

- Kellam, N'gaya, N'gaya, Kellam - przedstawił ich Ver, nalewając jednocześnie do szklanki soczku dla ich gościa. Odstawił karton i podał mu. - Proszę. Jak się miewa Brunhilda? - zagadnął, nastawiając wodę na poranną kawę dla siebie i N'gayi. Skoro już zostali wyrwani z łóżek.