16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- Mhm - odpowiedziała Dana. - O, jaka jesteś milutka - pochwaliła Orzeszka, klepiąc ją po głowie. - Waruj, suko. Zaraz wracam - dodała. - I ani waż się drgnąć.

Poszła niespiesznie do kantorka, żeby wydobyć stamtąd jakieś troskliwie zamelinowane ciasteczka. Spróbowała, czy są jeszcze dobre i wróciła do towarzystwa.

- Proś! - poleciła, a kiedy Orzeszek wróciła do swojej poprzedniej pozycji, celnie rzuciła jej ciasteczko.

[Akayla]

Złote Imperium

Trochę nieprzygotowana na to Orzeszek w pierwszej chwili prawie się zakrztusiła, potem jednak pogryzła i przełknęła swoją nagrodę.

Potem, przez krótką, acz dłużącą się chwilę Orzeszek wyraźnie nie wiedziała, co dalej. Elra, który starł już swoją runę, skorzystał by smagnąć ją znienacka w plecy.

- Rusz się, ty leniwa suko!

Orzeszek zaskomlała, a potem przeszła bliżej Dany. Objęła ją za nogę, ucałowała w stopę i przytuliła do niej głową.

- Nie sądzisz że nagradzanie jej ciasteczkami jeszcze pogorszy jej linię? - zagadnął Elra Danę, skoro Orzeszek się ruszyła.

[Cerro]

Złote Imperium

- Masz oczywiście rację - powiedziała Dana. - Powinna więcej się ruszać. - Zdjęła z ręki bransoletę i z hałasem rzuciła ją na drugą stronę komnaty. - Aport! - zawołała, smagając Orzeszka bacikiem, żeby się pospieszyła. - Chyba nie chcę jej już dręczyć. Zmiękłam, co?

[Akayla]

Złote Imperium

- Tylko troszeczkę - zapewnił ją Elra. Spojrzał za Orzeszkiem, kiedy ta poleciała na czworakach za bransoletką. - To co? Kończymy i jesteśmy dla siebie nawzajem mili przez następną godzinkę? - zaproponował.

[Cerro]

Złote Imperium

- Chyba tak - potaknęła Dana.

Kiedy Orzeszek wróciła, poklepała ją pejczem po policzku.

- Siad - poleciła i wyjęła jej z ust bransoletkę.

Zapięła ją sobie na ramieniu, a potem odwiązała opaskę z oczu Orzeszka, przykucnęła przy niej i przytuliła ją ciepło.

- Wszystko w porządku? - spytała czule.

[Akayla]

Złote Imperium

- Tak, w porządku - zapewniła Orzeszek, odwzajemniając uścisk. Pod opaską nadal była trochę załzawiona, ale jej oczy wyraźnie już wysychały. - Myślałam, że będzie gorzej - przyznała. - Czy wy naprawdę obrzuciliście mnie robakami na początku? - zapytała niepewnie, nieprzekonana, czy chce wiedzieć.

Elra przykucnął obok.

- Daj to - mruknął łagodnie, majstrując przy metalowej obroży, wciąż zapiętej na szyi Orzeszka. Ściągnął ją po chwili i przytulił do siebie je obydwie.

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak. Tyle że magicznymi - powiedziała Dana, całując jej usta wcale nie niewinnie.

[Akayla]

Złote Imperium

- Mhm - wymruczała Orzeszek, chyba uznając te czułości za zaproszenie, bo wczepiła dłoń we włosy Dany, mocno odwzajemniając pocałunek. I w zasadzie to pchnęła Danę na posadzkę, całą sobą. Przebiegła palcami po boku królowej. - Hmmm, gdzie ty masz tu zapięcie...? - wymruczała figlarnie.

- To by było na tyle z twojego statusu Pani - stwierdził z rozbawieniem siedzący obok Elra.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie jestem w to najlepsza - przyznała Dana w skrócie, poddając się z przyjemnością. - I pomógłbyś swojej żonie znaleźć zapięcie - dodała.

[Akayla]

Złote Imperium

- Och, to nieprawda, słodziutka - zapewniła ją ciepło Orzeszek, podczas gdy Elra zaczął wściekle chichotać.

- Musisz ją przewrócić na brzuch, moja droga - wyjaśnił, kiedy się pozbierał.

- Ojej, gapa ze mnie - przyznała Orzeszek słodziutko i uczyniła właśnie to.

Chwilę później gorset i tiulowa spódniczka były już rozpięte. Orzeszek ucałowała Danę w kark i zaczęła delikatnie masować jej pośladki.

- Chcesz, żebym była miła? - zapytała, dla pewności.