19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Los]

N'gaya przytuliła się w milczeniu do niego.

- Powinniśmy pojechać i zgłosić do nękanie - powiedziała.

*

- Chodźmy do gości - potaknął Isaku. - Nie martw się. Dobrze zrobiłaś, że zostawiłaś z nim tego upiora.

[Akayla]

- Mhm, powinniśmy - zgodził się z nią Ver cicho. - Pewnie można by też wytoczyć sprawę o usiłowanie porwania i zaatakowanie królewskiego kusznika dzidą, ale o to jeszcze będę się musiał rozmówić z prawnikiem - mruknął.

*

Fabia nerwowo pokiwała głową.

- Jego zachowanie wydało mi się podejrzane - wyjaśniła cicho.

Weszli do pałacu i skierowali się prosto do salonu. Sitri rozmawiała tam o czymś z Flokim, podczas gdy Ben wywnętrzał się Leesowi na temat smoczej biologii, bazgroląc coś po kartce. Nawet nie zauważył, że weszli. Elfka za to uśmiechnęła się do nich ze swojego miejsca przy oknie.

[Los]

- Próbowałam złożyć zeznania tam na miejscu, znaczy zgłosić próbę uwięzienia, ale chyba byłam zbyt rozedrgana, a tamten śledczy niezbyt chciał słuchać - przyznała N'gaya. - Nie wiem, czy to odnotowali.

*

- Dziękuję, że nie spaliliście pałacu - przywitał ich Isaku, zanim dosiedli się do towarzystwa.

[Akayla]

- Nie wiem, możliwe że nie - przyznał Ver. - Tamten śledczy był na nas bardzo cięty. I kreatywnie interpretował przepisy. Nie wiem, czy próbował coś udowodnić czy co.

Bo zasadniczo, w prawie nie było żadnych ustępów dyktujących, do czego wolno, a do czego nie wolno mu było oddelegować królewskiego kusznika. Nie, żeby Ver kiedykolwiek tego nadużywał. Bo i po cholerę miałby odsyłać swoich elitarnych, najwierniejszych strzelców do ochrony losowych arystokratów czy kogo jeszcze, kiedy członków rodziny do obstawienia miał od groma.

*

Ben uniósł głowę znad swoich bazgrołów.

- Kosztowało nas to zaledwie wielki wysiłek woli i ogromne pokłady samozaparcia - zapewnił go pogodnie. - Nie ma za co.

[Los]

- Nie wiem. Może was nie lubił po prostu. Freyów - powiedziała. - Dobrze, to może porwanie zgłośmy też tym naszym. Tutejszym znaczy.

[Akayla]

- Mhm, tak - zgodził się Ver. - Może się wąsacz ucieszy. Mam wrażenie że jego też męczyły te ciągłe zgłoszenia.

[Los]

- Na pewno chciał, żebyśmy to zgłosili - przyznała N'gaya. - Dzisiaj rano proponował mi z tym nawet pomoc.

Tak rozmawiając, dojechali przed miejską strażnicę, gdzie powóz się zatrzymał.

[Akayla]

Ver wyciągnął na miejscu lustro - chciał rozmówić się z prawnikiem zanim wejdą. Dopiero po tej konsultacji opuścili powóz i weszli do środka.

Zostali wylegitymowani - znowu - a potem wpuszczono ich do środka, do części urzędowej, gdzie zostali usadzeni przy stoliku, a N'gaya dostała druczki do uzupełnienia i pisadło.

Kiedy złożyli dokumenty, miły pan za biurkiem poprosił ich o złożenie zeznań i zostali, ponownie, zaproszeni do dwóch różnych pomieszczeń.

Kiedy wrócili znów na zewnątrz, minęła przeszło godzina.

- Powinniśmy być przygotowani, że gazety zaczną o tym jutro krzyczeć - stwierdził Ver, kiedy wsiedli w powóz i zawrócili, wreszcie, do domu. - Jeśli tak, myślę, że sam pójdę z nimi pomówić. Niech się raz na coś przydadzą.

Milczał chwilę.

- Tak w ogóle, to zanim pojechaliśmy, Lundenowa zasugerowała że może mogłabyś nawiązać współpracę z "Modą Dworską". Twierdzi, że to progresywne pismo które skupia się na tematyce emancypacji. Nie znoszę baby, ale jeśli ma rację, pomysł jest niegłupi.

Przede wszystkim, takie coś dopiekłoby rodzicom N'gayi, a Ver był w tej chwili zdeterminowany się zemścić.

[Los]

N'gaya oparła się o niego ze znużeniem.

- Lundenowa? Ta straszna hetera? - upewniła się. - Nie wiem. Może. Kupię to coś jutro i zobaczę, czy to nie pułapka.

[Akayla]

- Mhm, ona. Też bym na to nie skakał bez weryfikacji - zapewnił. - Ale jak nie to pismo, to inne. Rozejrzę się za jakimiś. I prześwietlę też tę Modę, tak niezależnie od ciebie - obiecał. Dobrze było mieć dwie opinie.