Kingdom of North

Isaku westchnął.

- Nie sądzę, żeby miał jeszcze o co toczyć swoje ideologiczne walki, o ile zostało w nim jeszcze ideologiczne zacięcie. Jego wielki sojusznik Parysus też już dawno opuści ten padół - przyznał. - A co do strachu, cóż, nie wątpię że oberwał swoje w czasie wyroku, nie wspominając o tym, że to w ogóle nędzny los. Prawda jest taka, że gdyby się nie ugiął, to pewnie by nie przeżył.

Fabia mruknęła twierdząco.

- Rano na pewno mówił że żyje mu się nieźle i że to niezłe czasy dla ludu - stwierdziła. Milczała chwilę. - Mówił też że jest zaskoczony, że w ogóle żyję. Spodziewał się, że się mnie pozbędziesz. Szukał... próbował znaleźć, gdzie miałeś w tym interes. Pytał, czy urodziłam ci syna. Powiedziałam mu, że jesteśmy małżeństwem z miłości i wydało mu się to tak absurdalne, że zaczął się śmiać. Wydaje mi się, że jako Południowiec, fundamentalnie nie wierzy w koncepcję. Wtedy się pokłóciliśmy.

- Jeżeli czuje się Południowcem, sam go odwiozę do portalu - mruknął Isaku, znowu czując niechęć do tego człowieka.

- Dla mnie to wszystko też jest trudne - mruknęła Fabia. - Też, niewolę chyba spędził na Południu, a potem nie miał za wiele czasu żeby przesiąknąć kulturą Północy zanim trafił na drakkar.

Milczała chwilę.

- Można go zapytać, czy by nie chciał wrócić do kraju, bo może to nie byłby taki znowu głupi pomysł.

- Na drakkarze miał dość czasu - mruknął Isaku.

Może i nie zachwycił się nią, ale miał szansę ją trochę poznać. A na pewno nauczył się jeść ryby.

Fabia mruknęła i zakopała twarz w jego ramieniu. Nie chciała się o to kłócić.

- Postaraj się zachować jutro spokój, dobrze? - poprosiła go tylko.

Isaku westchnął głęboko.

- Postaram się - obiecał.

- Dziękuję - mruknęła miękko, ściskając go troszkę mocniej. - Poradzimy sobie jakoś z tym wszystkim. Razem.

- Oczywiście, czekoladko - powiedział Isaku. - Jak ze wszystkim.

- Mhm. Dobranoc, kochanie - mruknęła miękko.

*

Z samego rana, do Roara przyszła wiadomość zwrotna z uniwersytetu ZKP. Laboratorium zidentyfikowało sypką substancję jako arszenik. W płynie nie znaleziono żadnych znanych trucizn, za to wykryto substancje organiczne, przekazano więc próbkę do laboratorium biologicznego. Tam z kolei ustalono, że w wodzie są zawieszone niewidoczne gołym okiem jajeczka bliżej nieokreślonego organizmu.

Krótko po wynikach, do strażnicy zgłosił się też jakiś obcy upiór z listem.