Kingdom of North

- Przecież nie mam pretensji - powiedział Isaku.

- W porządku - odrzekła cicho Fabia i dała spokój. Starała się, ale widziała że nijak nie poprawia tym sytuacji, wręcz przeciwnie.

Kiedy zjedli, służba jednak obudziła im Fabianusa. Bo on sam budzić się chyba nie zamierzał. Kiedy Fabia i Isaku zeszli do obstawionego przez kuszników salonu, siedział tam na sofie, z której już zebrano pościel, nad skromnym śniadaniem i w ubraniu wyraźnie wypożyczonym przez służbę. Jego własne było w praniu. Ze względu na aromat świni. Zresztą on sam też był wymyty. Na ich widok skrzywił się i spuścił wzrok. Kusznik ruszył na niego w niemej szarży, ale Isaku zatrzymał go krótkim gestem. Naprawdę nie było najlepszym pomysłem rzucanie Fabianusem po ścianach z powodu pomijania etykiety, której nikt nie przestrzegał.

Fabia uśmiechnęła się do Isaku z wdzięcznością. Potem przysiadła sobie w jednym z foteli po drugiej stronie stołu.

- Dzień dobry. Smacznego. Jak minęła noc? - zagaiła.

- Bardzo wygodnie. Dziękuję - powiedział i łypnął na Isaku, gdy ten usiadł, nie unosząc głowy.

- Cześć - powiedział Isaku trochę wymuszenie.

- Dzień dobry.

- Trochę się nie widzieliśmy.

- Ja cię sporo widywałem. Wasza wysokość - poprawił się zanim jakiś kusznik wykorzystał pretekst, żeby mu przywalić.

- Pewnie zwłaszcza w czteroletnią.

Fabianus pokiwał głową.

- Poza czteroletnią Nieśmiertelni chyba nie bardzo korzystali z drakkarów, prawda? - mruknęła Fabia do Isaku. - Przynajmniej z tego co pamiętam operowaliście głównie na lądzie.

- Poza czteroletnią były portale, więc jeśli gdzieś się już pływało, to na bardzo krótki dystans - przyznał Isaku. - Ale tak, raczej tak.

Fabia pokiwała głową. Wszystko się zgadzało.

- W każdym razie, chciałam cię zapytać - zwróciła się znów do Fabianusa. - Czy chcesz zostać w ZKP, czy może wolałbyś się przenieść do Imperium Świata? Zapewnimy ci zakwaterowanie i utrzymanie tak czy siak... po prostu chciałabym wiedzieć, gdzie wolałbyś być.

Fabianus spojrzał na nią spode łba.

- Mam obywatelstwo, mam prawo tutaj zostać - wyrecytował jak wyuczoną formułkę.

- Nikt cię nie wyrzuca - powiedział Isaku, wreszcie odzyskując swój zwykły, spokojny i chłodny ton. - To tylko pytanie.

- Oczywiście, że wolę tu zostać - powiedział Fabianus.

Fabia skinęła głową na zgodę.

- W porządku - zapewniła. - Tak może być nawet łatwiej, być może Hatsze ma coś pod ręką. Zadzwonię do niej za chwilę i zobaczymy, co powie.

Umilkła na chwilę.

- Swoją drogą, masz czarującego psa.