Kingdom of North

Złote Imperium

Dana mruknęła.

- Czego byś chciała na jego miejscu? - spytała. - Bo ja chciałabym reszty Królestw pod moją koroną.

*

Czerwony lekko zmrużył oczy.

- Sądziłem, że teraz tylko piję - zauważył.

Złote Imperium

- Mhm. Ja również - przyznał Elra. - Wciąż, chętnie spróbowałbym wcisnąć mu też przy okazji wiarę w Duchy - przyznał.

*

- Zgadza się - potaknął Syrus. - I zaspokajasz w ten sposób głód. Określaj to jak wolisz. Chodź ze mną - zachęcił. - Tylko załóż coś na głowę, bo słońce cię usmaży - zaznaczył, samemu też naciągając kaptur.

Złote Imperium

- To doskonały pomysł - potaknęła.

*

- Daj mi chwilę - poprosił Czerwony. - Jestem całym sercem za nieprzywiązywaniem do dóbr ziemskich, ale muszę pozbierać dobytek i pożegnać rodzinę.

Złote Imperium

- No i dobrze - stwierdził Elra. - Zatem pozostaje nam czekać na meldunek od upiorów. - Milczał chwilkę. - Póki nic nie mamy, chcesz żebym ci poczytał moje szowinistyczne bazgroły? - zaoferował, z głębokim poczuciem że jeszcze pożałuje.

*

Syrus zamrugał, szczerze zdziwiony.

- Chciałem cię zabrać do składu krwi. Pod pałacem. Żebyś mógł spokojnie wypić swoje i wrócić tu, czekać aż Oświecony cię poprosi do siebie - zauważył. - Znaczy, wiesz, oczywiście mogę poczekać aż pierwsze to wszystko zrobisz, ale...

Złote Imperium

Dana uśmiechnęła się słodko.

- Sam to sobie robisz - powiedziała, nim opadła na poduszki. - Tak.

*

Jasar wzruszył ramionami.

- Możemy przyjąć twoją kolejność - zgodził się jednak i naciągnął kaptur.

Złote Imperium

- I bądź tu miły dla ciężarnej żony - westchnął Elra dramatycznie i poszedł wziąć książkę.

Usiadł z nią obok Dany i objął ją ramieniem.

- Gdzie skończyłaś, bo nie jest założone?

*

- Wedle uznania - zapewnił Syrus i wyszedł.

Opuścili razem Świątynię i w wampirzym tempie potruchtali po opustoszałych ulicach miasta. Syrus zerkał przy tym dyskretnie, acz z zainteresowaniem, jak Jasar radzi sobie z nowo nabytą siłą i zręcznością. On dzięki znakom miał niejakie doświadczenie, ale z Czerwonych tylko Karai i Ainar mieli taką praktykę.

Złote Imperium

- Och... ostatnio zasnęłam gdzieś w środku opisu tej świątynnej sali. Wiesz, po tym jak przemycają ją do świątyni zawiniętą w dywan. - Milczała chwilę. - Czerwoni kiedyś zawinęli cię w dywan, pamiętasz? Myślisz, że wiedzieli?

*

Jasar sobie radził. Jakoś. Od czasu do czasu się o coś rozbijał, ale szybko łapał tempo. Miał doświadczenie z narkotykami.

Zdecydowanie wolał jednak zioła od wampiryzmu, aczkolwiek sądził, że powinien przywyknąć.

Złote Imperium

- Czy to nie były czasem elfy Ashory? Na TWÓJ rozkaz? - zapytał Elra z rozbawieniem.

*

Wkrótce dotarli do ufortyfikowanego budynku tuż poza pałacowym murem. Syrus przeprosił faraońską straż, pilnującą wejścia. Żołnierze wpuścili ich do środka, łypiąc niechętnie. Wampiry, z oczywistych względów, nie cieszyły się ludzką sympatią.

Niemniej, niedługo później, Syrus i Jasar byli już wewnątrz magazynu. Wypełniony był głównie żywnością, ale, głęboko w kącie stały też butle z krwią, po sześć litrów każda.

Syrus przyciągnął jedną, otworzył i podsunął Jasarowi, razem z chochlą i miską.

Złote Imperium

Dana przytknęła palec do warg.

- Racja - powiedziała wreszcie. - To były elfy Ashory. I nawet na mój rozkaz. Niestety, nie mogę wszystkiego co złe zwalić na Czerwonych.

*

- Bardzo dziękuję - powiedział Jasar, przesuwając się w cień, żeby móc zdjąć kaptur. Nalał sobie starannie krwi do miski i przytknął ją do ust. Przez chwilę pił w milczeniu, przełykając. - Czy to jest z ludzi? - spytał, gdy już skończył.

Złote Imperium

- Sam czasem bym chciał, ale się nie da - potaknął Elra. - Więc? - zapytał z powagą. - Wiedziałaś i zrobiłaś to umyślnie?

- Dobudziłeś tego Kellama? - zapytał Neatana.

*

Syrus usiadł sobie pod jakimś regałem. Żeby się nie gapić.

- Tak - potwierdził, spoglądając w jego stronę. - Z przyczyn, które nie są dla mnie do końca jasne, nie potrafimy przyjąć zwierzęcej. Za to nie musimy pić więcej niż jedna taka butla raz na rok.