Kingdom of North

Złote Imperium

- W innym wymiarze, oczywiście. Sądzę, że prędzej czy później mnie wyczuje, ale na razie go widzę... i staram się trzymać dystans - odrzekł Neatan. - Mam jednego z jego czarnoksiężników - dodał. - Tak go znalazłem. I wiem, gdzie jest reszta jego kryjówek. Jeśli mi pozwolisz, wezmę upiory... i zacząłbym od zabezpieczenia tych, w których go nie ma, żeby wszystko było gotowe, gdy spróbuje uciec.

- Weź moje - powiedziała Dana.

- Więc zaczynamy. Przygotujcie mu przytulną celę śmierci - zaapelował Neatan.

Złote Imperium

- Celę mówisz? - zapytał Elra. - Ja tam najchętniej rzuciłbym go na rozszarpanie lwom, ale może rzeczywiście to słaby pomysł. Jeszcze zrobiłby im krzywdę w głodowym szale.

Złote Imperium

- Zupełnie nie mam nic przeciwko tłuczenia go pałką, aż zdechnie, ale obiektywnie najłatwiej upiory zagłodzić - stwierdził Neatan. - Przegonię go, aż nie będzie już mógł skakać... zresztą, powinniśmy dość szybko dojść do czegoś w związku z tymi drzewami Pradawnych i wykończyć go raz na zawsze.

Złote Imperium

- To mogłoby być w sumie nawet przydatne w badaniu tych drzew - stwierdził Elra. - Dopilnuję, żeby miał przygotowaną ciemnicę z solidnymi drzwiami, a jak już go tam zamkniemy, będzie można przy okazji przetestować tę substancję. Tylko najpierw się upewnić że upiór tego nie zje. Nie sądzę żeby Pradawni nas okłamali, ale lepiej nie ryzykować.

Złote Imperium

- Na razie Ravhona się z tym bawi, więc ją musisz pytać jakie są możliwości - powiedział Neatan.

- Idź - poprosiła łagodnie Dana, a potem rzuciła się z piskiem na szyję Elry. - Wygraliśmy! - zawołała.

Złote Imperium

Elra uśmiechnął się.

- Jeszcze nie do końca - stwierdził, obejmując ją i przytulając mocno - ale tak. Kiedy będziemy go już mieć w celi, możesz skomunikować się z Ashorą przez te jej głupie kruki - dodał. - Bo pewnie jest sporo rzeczy, które chętnie by mu zrobiła, zanim go zatłuczemy.

Złote Imperium

- Och, nie! - sapnęła Dana. - Nawet nie zamierzam jej pozwolić się do niego zbliżyć. Nikt nie powinien. Jest zbyt podstępny, zbyt... - Pokręciła głową. - Nawet kiedy będzie w cel, wciąż się go boję - podsumowała. Odetchnęła głęboko i pogładziła jego pierś. - Powinieneś odwołać Nithaela ze Wschodu albo przynajmniej dać mu znać, że nie musi wychodzić ze skóry, co zapewne robi. Za chwilę Amaterasu nie będzie już miała się z kim sprzymierzyć.

Złote Imperium

Elra mruknął.

- I tak chcemy mieć z nią ten układ - stwierdził. - Więc nie odwołać, ale uprzedzić żeby nie wypruwał sobie żył jak najbardziej - potaknął. - Ale dopiero kiedy będziemy mieć tę gnidę w celi. W zasadzie, powinniśmy iść się ubrać i upewnić się, że jest dobrze zabezpieczona - dodał.

Złote Imperium

Dana pokiwała głową.

Zostawili draperię służbie do naprawienia i poszli się ubrać. Skrzydło znowu powoli zapełniło się ludźmi. Już uczesani i ubrani mogli zejść do najmniej przyjemnej części pałacu, czyli do lochów. Gdy mijali celę, w której zamknięto Wędrowca, dobiegły ich uszu ciche jęki, jak skomlenie rannego zwierzęcia. Wampir chyba regenerował się nad wyraz dobrze, skoro potrafił już w ogóle wydać z siebie dźwięk.

Złote Imperium

Elra aż przystanął.

- Daj sekundkę - poprosił i odsunął kawałek blachy, zasłaniający wizjer. Ciekaw był, w jakim stanie jest Wielki.