Kingdom of North

- Syrus chciał magiczne lustro na Północ, do Saoriego - powiedziała Dana. - Teraz tak sobie myślę, że mogło chodzić o to, żeby Jon się z nim skomunikował. Był przecież poznać Saorina, podejrzewam że chodzi o koncert jego trupy... byłoby łatwiej, gdyby ten chłopak z nami rozmawiał.

Elra mruknął.

- Nie chce nam się narzucać, a my rzadko go do siebie zapraszamy - stwierdził. - Może należałoby to zmienić.

- Zjedzmy z nim tę kolację - zaproponowała Dana. - Przepraszam, moje słońce, ale muszę iść do Alima i załatwić kilka innych spraw pałacowych. Do zobaczenia na obiedzie. Pamiętaj, żeby posłać zaproszenie do Świątyni.

- Będę pamiętał - obiecał Elra, a kiedy wyszła, pospiesznie dojadł i poszedł. Sam miał mnóstwo spraw do załatwienia przed obiadem.

Do komnaty gościnnej dotarł mimo wszystko przed Daną, i zaraz nakazał służbie nakrywać do stołu. Wszystko musiało być gotowe, zanim goście się zejdą. No i dobrze by było, żeby Dana też się nie spóźniła.

Dana się nie spóźniła. Zjawiła się może kwadrans po nim, w biegu jedna służąca jeszcze kończyła rozczesywać jej włosy, a druga upinała na nich ostrożnie czepiec z delikatnych, złotych łańcuszków.

- Zacząłeś wszystko przygotowywać, dobrze - odetchnęła i pocałowała go na powitanie.

Wkrótce pojawili się Mamoru i Hatsze, a tuż po nim punktualny co do sekundy Nithael.

Elra przywitał całą trójkę, ciepło i uprzejmie. Potem usiedli razem do stołu.

- Jak wrażenia po wizycie na południu? - zagadnął Mamoru i Hatsze, kiedy zaczęli już jeść.

- Liczne - powiedział Mamoru. - Nie do końca pozytywne. To znaczy, u re Hisame wszystko jak w najlepszym porządku, tak jak na pasie umocnień, ale odwiedziliśmy też sporo miejsc na Szarej Pustyni po drodze i... hm, bardzo mnie zaskoczyły. Nie ma tam już wędrownych plemion jak kiedyś i większość ludzi mieszka w miastach, a pod gołym niebem chyba tylko pasterze, ale to pozory. Jeżeli chodzi o kulturę i obyczaje, nic się tam nie zmieniło. Cała Szara Pustynia wyznaje Święte Duchy, ale nienawidzi Oświeconego.

- Są wyznawcami odłamu propagowanego przez tamto plemię w maskach sprzed kilku lat? - domyślił się Elra.

- To nawet nie jest odłam - powiedział powoli Mamoru. - To po prostu skrajnie konserwatywna opcja, która nie uznała ogłoszonych dogmatów ani obecnych interpretacji pism.

Elra mruknął.

- Rozumiem - zapewnił. - Trzeba będzie kiedyś tam posprzątać, tam na południu - dodał do Dany i Neatana. Było nie było, tyle ziemi, a się marnowało przez ciemnotę i zabobon. - Oświecony nigdy nie próbował czegoś z tym zrobić?