16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak - odpowiedzieli jednocześnie Isaku i Ravken.

- Chyba w żołądku jakiegoś absurdalnego stwora - mruknął sceptycznie Neatan.

[Akayla]

Złote Imperium

- Zatem szukamy - mruknął Elra. - Zrobię lokalną runę szukającą i poślemy Syrusa. Jeśli coś go zaatakuje, zabierzesz go stamtąd natychmiast - zwrócił się do Neatana.

[Cerro]

Złote Imperium

- Oczywiście - zapewnił Neatan. - Nie rób jeszcze Danie zbytniej nadziei - zaapelował.

[Akayla]

Złote Imperium

- Nie zamierzam jej nic mówić dopóki nie będziemy mieli konkretu, jeszcze nie zwariowałem - zapewnił Elra, schodząc z dachu z wampirycznym krukiem na ramieniu.

Specjalnie ominął swoje komnaty i poszedł prosto do biura. Tam zrobił runę i podał odmienionemu hakkaiemu.

- Bądź ostrożny - poprosił.

- Hai - zapewnił Syrus i wszedł w otworzony mu przez Neatana portal.

[Cerro]

Złote Imperium

- Chyba nie będziesz mieszkał do tego czasu w gabinecie? - spytał Isaku po dłużącej się chwili oczekiwania, w czasie której oczywiście nic się nie działo.

[Akayla]

Złote Imperium

- Nie, wiesz, poczekam aż będzie tak późno, że będzie na pewno spała i to kupi mi czas do rana - objaśnił swój genialny plan.

[Cerro]

Złote Imperium

- Czeka na ciebie - uświadomił mu Neatan. - Nie pójdzie spać, chyba że zemdleje, a jutro będzie niewyspana i zgryźliwa.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra zająknął się i westchnął ciężko.

- Zatem nie mam wyboru - przyznał. - Idę.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana rzeczywiście na niego czekała. Na jego widok zatrzasnęła książkę, jakby tylko o to jej chodziło od samego początku jej czytania. Rzuciła okiem na jego twarz i łzy stanęły jej w oczach.

- Nie udało się? - spytała rozpaczliwie.

[Akayla]

Złote Imperium

- Nawet jej nie zobaczyliśmy - zaprzeczył Elra. Przysiadł na łóżku, objął ją ramieniem i przytulił. - Sprawdziliśmy runą szukającą. Pokazuje ten sam wymiar co poprzednio. Upiorów już tam nie ma, więc posłaliśmy Syrusa z runą, żeby jej szukał.