16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- Zrobię ci runę maskującą zapach - powiedział Isaku. - Ale na razie spróbuj ich tylko namierzyć. Nie chcę, żeby wiedzieli, że mamy swoich ludzi na ich tyłach.

[Akayla]

Złote Imperium

- Hai - odrzekł Syrus.

Zmienił się w kruka, wylądował na stole i nadstawił, żeby Isaku mógł przywiązać mu runę do grzbietu. Potem odleciał, dyskretnie wmieszać się między krążące nad wrogą armią kruki.

Zamierzał informować Isaku na bieżąco o położeniu każdego czarnoksiężnika, którego znalazł, i przenosić się dalej.

[Cerro]

Złote Imperium

Isaku czuł nieopisany niepokój. Nie podobała mu się ta maszerująca armia. Parysus miał znacznie lepsze sposoby na atak i Isaku czuł, że to tylko sposób na odwrócenie uwagi. Ale musiał zażegnać zagrożenie tak czy inaczej.

Na razie rozstawił porządne warty. I poszedł spać.

[Akayla]

Złote Imperium

Wczesnym popołudniem Syrus, wciąż w powietrzu, doniósł mu że znalazł łącznie kilkudziesięciu czarnoksiężników, na całej długości linii frontu.

- Chronią nieumarłych przed smoczym ogniem, ale tylko tych najbliżej. Oszczędzają moc. Reszta armii poniosła znaczące straty. - Milczał chwilę. Sam miał przemyślenia. - Jeśli jest z nimi Władca Umarłych, możemy bezpiecznie wyjść z założenia że założenia że zwerbowali też Empatię. Powinniśmy się chronić przed magią wpływającą na umysł i uprzedzić o tym oba pałace. Poza tym... nie czuję tu ani ludzi, ani upiorów. Armia Południowych jest u południa, w porządku, ale teleportujące się hordy Parysusa...? Obie nasze stolice są słabo chronione, podczas gdy my bronimy się tu, przed siłami jednego Wielkiego.

Nim Isaku zdążył odpowiedzieć, w jego namiocie rozbłysła biała moc. Pradawny zmaterializował się u jego stóp - wyglądał na tego samego, który rozmawiał z nim na Nowym Kontynencie.

- Witaj, książę. Od wybuchu zarazy spoglądaliśmy na Imperium - wyjaśnił. - Ujrzeliśmy, co się tu dzieje i pragniemy zaoferować wam pomoc.

[Cerro]

Złote Imperium

- Wiem - zapewnił Isaku. - Ale tego Wielkiego również nie możemy zignorować. Skup się, proszę, nad tym, co mamy do zrobienia tutaj. Jestem świadom zagrożenia dla pałaców.

Skupił się na Pradawnym.

- To doskonały moment, re - pochwalił. - Jeżeli jesteście w stanie nam pomóc w obronie pałaców na Północy i tutaj... Będę dozgonnie wdzięczny. Czy możesz wysłać swoich braci do pana Nithaela i faraona, żeby odmówili z nimi tę ochronę? Niech powołają się na mnie.

[Akayla]

Złote Imperium

- Hai - odrzekł posłusznie Syrus.

Pradawny potaknął.

- Już tam idą - zapewnił. - Życzysz sobie żebym tu został, czy dołączyć do nich?

[Cerro]

Złote Imperium

- Dołącz, re. I uważajcie na siebie. Jeżeli pojawią się tam upiory, daj mi proszę znać. Nie próbujcie walczyć z nimi sami - powiedział Isaku z naciskiem.

[Akayla]

Złote Imperium

Pradawny syknął cicho.

- Przerobiliśmy nasze golemy, aby nie upadły od jednego dotknięcia przez upiory. Zostaną zaoferowane jako wsparcie dla waszych żołnierzy w pałacach - zapewnił. - Ale dobrze.

[Cerro]

Złote Imperium

- Zatem niech osoby obecne na miejscu zdecydują, czy je przyjmą - powiedział Isaku. - Chodzi mi jedynie o to, by was nie narazić, re.

[Akayla]

Złote Imperium

- Doceniamy, książę - zapewnił Pradawny i zniknął.