16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Międzygórze

- Pewnie. Masz, schematy Czarnoksiężnika, co trzeba zrobić - wyciągnęła z torby bardzo skomplikowane dla siebie szkice. - Podobno bardzo ładnie nie mam wątroby.

*

Złote Imperium

Parysus siedział na ziemi, naprzeciwko drzwi. Nigdzie indziej nie mógł siedzieć, bo na wszelki wypadek był skuty niezbyt długimi łańcuchami. Kiedy Neatan go dopadł, musiał wyglądać całkiem elegancko, w południowej todze, z dobrze ostrzyżonymi włosami, ale po nocy spędzonej w lochu nie można już było powiedzieć tego samego.

Gdy Elra wszedł, więzień uniósł głowę, dotąd opartą o kolana. Jego oczy były wypełnione absolutną czernią, która zlewała się z ciemnością celi, więc ciężko było stwierdzić, na co konkretnie patrzy.

[Akayla]

Międzygórze

Pradawny wziął od niej schematy w chude łapy i przyjrzał się. A potem zasyczał. Ciężko powiedzieć, bardziej w zdumieniu czy podziwie.

- To by się zgadzało - przyznał, wyciągnął schemat najbardziej potrzebny w tej chwili na wierzch i rozłożył wszystko na jej walizce. Ponieważ papiery były większe od niego, wyglądał przy tym dość uroczo. - Połóż się, proszę.

*

Złote Imperium

Elra zamknął za sobą, zawiesił źródło światła pod sufitem i spojrzał na upiora.

- Jak samopoczucie? - zapytał obojętnie.

[Cerro]

Międzygórze

Ashora powoli zdjęła z posłania wszystkie rzeczy - wciąż mieszkała bardzo skromnie - i położyła się na ich miejscu posłusznie.

*

Złote Imperium

- Bywało lepiej, ale przynajmniej nie pada - odpowiedział Parysus, wyginając czarne wargi w lekkim uśmiechu. - Wybacz mi niewłaściwe pełnienie funkcji gospodarza. Zaprosiłbym, żebyś usiadł, ale nie ma gdzie. Wiesz kim jestem, jak sądzę, ale chyba się nie znamy.

[Akayla]

Międzygórze

Pradawny przykicał bliżej.

- Może trochę boleć - uprzedził. - Jeśli zrobi się zbyt nieprzyjemnie, powiedz.

Potem położył łapy na jej brzuchu i zabrał się do pracy. Przy czym chwilami wyglądało to trochę jakby jego ręce znikały wewnątrz ciała elfki.

*

Złote Imperium

- Och, oczywiście, że wiem - zapewnił. - Elradiend, faraon Złotego Imperium i Frey. Cieszę się, że mogę cię wreszcie spotkać.

[Cerro]

Złote Imperium

- Ach. Ja również - zapewnił Parysus.

[Akayla]

Złote Imperium

- Nie owijając w bawełnę, dotarły do mnie plotki, że rzekomo jesteś głodzony. Chciałbym wiedzieć, czy to prawda?

[Cerro]

Złote Imperium

- Cóż, twój Czarnoksiężnik przegonił mnie przez kilka długich skoków, obsypał parzącym świństwem i zostawił tu na skraju głodowego szaleństwa - powiedział Parysus. - Zaryzykowałbym odpowiedź, że tak.

[Akayla]

Złote Imperium

To pierwszy pomysł nie wypalił, pomyślał Elra.

- Rozumiem. Wybacz - odrzekł uprzejmie, przy okazji dyskretnie pstrykając palcami za plecami. - Pozwolę sobie zaproponować ci układ. Nie zamierzam pozwolić, żebyś skoczył sobie w siną dal, ale wiem też, że żeby to osiągnąć nie musisz trwać na głodówce. Więc oto propozycja: dopilnuję by nie spotkało cię więcej takich przykrości aż do twojego procesu, a w zamian ty oświadczysz mi do lustra, że jesteś tu dobrze traktowany.

[Cerro]

Złote Imperium

- Cóż - powiedział Parysus. - Nie jestem.

[Akayla]

Złote Imperium

- Ale będziesz - stwierdził Elra. - Tak jak mówiłem, jest mi przykro z powodu tamtej sytuacji. - Sięgnął do kieszeni i wyciągnął z niej runę starannie spreparowaną według informacji z dokumentacji Ravhony. Podsunął mu ją w otwartej dłoni. - W geście dobrej woli - powiedział.