20.3 Nikt nie pytał, wszyscy potrzebowali

[Akayla]

- Jak uważasz. Przepraszam, przemawia przeze mnie jedynie troska - zapewnił go Berg. Nie był w końcu wrogiem Isaku, wręcz przeciwnie. Można nawet powiedzieć, że miał u niego osobisty dług wdzięczności.

[Los]

- Wiem - zapewnił Isaku. - Do zobaczenia, Berg. Mam nadzieję, że wkrótce.

[Akayla]

- Mhm, i ja również - potaknął. - Do zobaczenia i powodzenia z jajem.

Wskoczył na konia i odjechał wraz ze swoją obstawą.

Po powrocie do siebie, w zasadzie natychmiast polecił wszczęcie poszukiwań zaginionego księcia. Na początek w stajniach.

[Los]

Poszukiwania skończyły się w gruncie rzeczy na służącym, który przyszedł Berga poinformować, że w jego stajniach jest królowa Północy. Brzmiał bardzo jak ktoś kto starał się wyprosić Maulę z miejsca, którego Maula nie chciała opuścić. Ale przynajmniej wiedział, że książę ZKP jest, w istocie, dalej w stajniach.

[Akayla]

Berg uniósł brwi i pokiwał głową. Przynajmniej mógł odetchnąć z ulgą.

- W porządku, dziękuję - odrzekł, oddał służącemu wodze i udał się we wskazanym kierunku. Po pierwsze, podjąć Maulę, po drugie, odesłać dzieciaki do domu.

[Los]

Jego stajnie wyglądały jak miejsce spotkania dwóch armii, bo byli tam i łotrzykowie Mauli, i Nieśmiertelni pilnujący chłopców, i Mruczek na dachu jednego budynku, i Neb na dachu drugiego. Maula i chłopcy siedzieli w blasku lamp na beli siana, którą skubała puszczona luzem między boksami Nocna Furia i rozmawiali. Znaczy głównie Lees paplał, gestykulując rękami. Jak zwykle. Ubrana w strój do konnej jazdy Maula słuchała go z uwagą, pogryzając ukradzione koniom jabłko.

[Akayla]

Berg podszedł. Z własną obstawą. W charakterze reprezentacji trzeciej armii.

- Dobry wieczór - przywitał się, podchodząc.

[Los]

Chłopcy zeskoczyli z bali i skłonili się grzecznie. Maula zsunęła się w ślad za nimi.

- Dobry wieczór. Chwilę się nie widzieliśmy. - Spojrzała na chłopców. - Powinniście iść do domu, książę. Odwiedźcie mnie czasem.

- Jeśli jego wysokość pozwoli - zapewnił Lees. Sceptycznie. - Za pozwoleniem - rzekł do Berga i ruszyli z Flokim w stronę portalu.

Neeb wstał powoli, zeskoczył na ziemię miękko jak kot i podążył za nimi.

- Mam nową klacz - powiedziała Maula, klepiąc karoszkę po szyi. - Pomyślałam że rozejrzę się po twoich stajniach za ciekawym ogierem na przyszłość. Chłopcy byli tak mili, by dotrzymać mi towarzystwa. Najwyraźniej Biały Wilk dopadł cię przede mną.

[Akayla]

- Mhm, zgadza się - potwierdził Berg, odprowadzając chłopców wzrokiem. - Jest piękna - pochwalił, przyglądając się zwierzęciu. Uśmiechnął się z lekkim rozbawieniem. - Być może mam tu gdzieś jej dziadka.

[Los]

- Tak, Lees wspominał - przyznała Maula. - Nie jest szczególnie zadowolony, że Isaku oddał mi tę klacz.