20.2: Przygody Kruka żeglarza

[Los]

- W porządku - zgodziła się Yuki. - To będę się zbierać, chihi-ue.

Po tym, co przydarzyło się Skrzydlatemu, nawet nie zamierzała szukać ochotników.

[Akayla]

Syrus skinął głową.

- W porządku - zapewnił. - Bierzesz Pies ze sobą, czy zaopiekować się nią pod twoją nieobecność?

[Los]

- Wezmę ją - potaknęła Yuki. - Może wezmę też Taua, jeśli zechce iść - dodała. Pewnie tak będzie bezpieczniej, gdyby coś się stało.

[Akayla]

Syrus skinął głową.

- W porządku. Gdyby cokolwiek się działo i było was trzeba szybko stamtąd ewakuować, dzwoń - dodał.

[Los]

- Hai, chihi-ue - powiedziała Yuki i poszła rozejrzeć się za wampirem.

[Akayla]

Tau siedział na relingu przy dziobie i popijał krew z manierki, zerkając na wybrzeże raczej nieufnie. Ale do Yuki się uśmiechnął ciepło, gdy podeszła.

- Lecimy w ten gąszcz? - domyślił się.

[Los]

- Ja na pewno - powiedziała, opierając się o reling obok. - Przyszłam zapytać czy też masz ochotę.

[Akayla]

- Pewnie - potaknął wampir. - Niczego się nie nauczyłem - zażartował.

[Los]

Prychnęła z rozbawieniem.

- Pójdę po Pies i cerendi Tafu nas podrzuci - powiedziała zatem Yuki i zeszła pod pokład, wyprowadzić stworzenie na sznurze, który już nieźle tolerowało.

W zasadzie była zdziwiona jak grzecznie Pies siedzi w ładowni w czasie rejsu, ale chyba po prostu taka była jej natura, ukrywanie się gdzieś, gdzie jest spokojnie.

[Akayla]

Mogła to być prawda, bo po wyjściu na pokład Pies wyraźnie zrobiła się nerwowa.

Tau pojawił się krótko po nich, już przygotowany do drogi. Wspięli się razem na Tafu i smok wybił się w powietrze, ciągnąc za sobą Pies.

Przelecieli nad klif - porastająca go roślinność była zbita i gęsta. Tafu rozglądał się chwilę za miejscem dobrym do lądowania, nie znalazł jednak żadnego. Prychnął z niezadowoleniem.

- Wyląduję na drzewie - zaburczał niechętnie do Yuki.