Spis treści

[Akayla]

10. Za namową Róży, Shizuko, żona Ainara, podejmuje próbę zamachu na Syrusa. Nieudany atak prowokuje starszyznę do wyjazdu na nieplanowane wakacje, aby zmusić skłócone potomstwo Zatrutej Wody do współpracy.

Jednocześnie, Trzecie Oko dało o sobie znać. Wykorzystując broń sprzedaną im przez Neatana, czarnoksiężnicy zaczęli atakować Północ i ogólnie knuć aby przejąć kontrolę nad światem. Skutkiem tychże knowań było nabycie przez klan Syrusa paru nowych członków - Czerwonego Karaiego, który został wysłany na Północ z misją dyplomatyczną a następnie wygnany ze swojego zakonu ze względu na zmiany w sojuszach, dwójkę małych Kitsune, Fuju i Rei, oraz chmary dzieci z innych klanów hakkaich, z których większość została uprzednio sprzedana czarnoksiężnikom w niewolę przez rzeczone.

A, i Maula i Ben się zeszli. I mieli córeczkę. Narodziny nowej księżniczki białej krwi doprowadziły do napięcia pomiędzy Ravhoną a jej ciotką, nawet próby zamachu tej pierwszej na tę drugą, wskutek czego Maula wraz ze swą rodziną uszła - najpierw pod opiekuńcze skrzydła Freidy, gdzie bezpiecznie donosiła ciążę, a potem daleko na odległe wyspy.

W czasie przygód na pustyni natomiast został przez hakkaich odkryty i wskrzeszony antyczny faraon białej krwi i jego Pradawny, którzy pomogli Północy zaprowadzić porządek. Poprzez przejęcie władzy, oczywiście.

[Akayla]

11. Yyyyyy

Ver przejmuje kontrolę nad Svarią jako regent, zaś Astrid na Mglistych Wyspach próbuje uzyskać niezależnośc od korony. Rezultatem tych działań są wysokie podatki, które z kolei powodują bunty. Dawna starszyzna Frey-jao, po przekazaniu władzy potomstwu, z niechęcią patrzy jak dzieło ich życia rozpada się, nie mogąc za bardzo nic z tym zrobić. Decydują się na opuszczenie Królestwa by znaleźć inne miejsce na odbycie szczęśliwej starości.

Jednocześnie Freida zaczyna knuć wraz z Astrid i Maulą nad przejęciem kontroli nad krajem. W plan zostaje wciągnięty także nowy faraon, Elra.

Ostatecznie wojna kończy się chwiejnym sojuszem między Maulą a Ravhoną, przypieczętowanym przez małżeństwo Dany i Isaku.

[Akayla]

12. Choć ostatnia wojna została zakończona, nie powstrzymało to dalszych buntów ludności. Próbując pomóc Astrid zapanować nad jej podwładnymi, jej siostra Freida psotradała życie. Tymczasem Ainar, nowo mianowany shonin, nabawił się paranoi, zaś prowadzony przez niego klan Frey-jao zaczął stopniowo podupadać coraz bardziej. Maula, krótko po powrocie na Północ dowiedziała się że cierpi na białą chorobę i jej dni są policzone - moment niestety nie jest dobry, gdyż Isaku, nowy Frey, w sekrecie para się czarnoksięstwem i w konsekwencji utracił łaskę Pradawnych Północy. Jednocześnie stara Freya, Ravhona, żywo zainteresowała się sztukami magicznymi, znacząco pogłębiając swoją wiedzę i potęgując moc w swoim obecnym nadmiarze czasu.

Tymczasem na południu, schwytany Karai przejął kontrolę nad kultem Czerwonych, został okrzyknięty Oświeconym i rozpoczął krwawą rebelie przeciwko faraonowi, stawiając sobie za cel wyzwolenie niewolników. Wojna była długa i pełna turbulencji, zaś jej rezultatem było że Elra absolutnie bezczelnie uprowadził i poślubił Danę, choć wiązało ją już małżeństwo z Isaku, jak również zażądał magicznego podporządkowania sobie Ravhony, aby uzyskać jakąś kontrolę nad Nithaelem. Wojna zakończyła się niechętnym sojuszem między faraonem a Czerwonymi, zaś Królestwo wyszło z niej absolutnie zdewastowane.

[Akayla]

13. Choć raz problemy powoduje czarnoksiężnik inny niż Neatan. W wyniku jakiegoś magicznego kataklizmu toną Svaria i Mgliste Wyspy. Zatopienie tej pierwszej odbiera życie księciu Północy, Verowi - jedynemu synowi Ravhony i Nithaela, a przyszywanemu bratu dla Isaku.

Jednocześnie, nieudany rytuał stworzenia Latarni Dusz w Południowych Królestwach powoduje powstanie nowej formy życia czy też nieżycia - upiorów, stworzeń posilających się mocą magiczną. Ravhona przybywa na Południe jako specjalistka od białej magii, aby przyjrzeć się zjawisku. W wyniku incydentu, ona także zostaje przeistoczona w upiora, co stanowi pewien problem kiedy ma się męża podtrzymywanego przy życiu przez czarnoksięskie klątwy.

Ponadto Północ i Złote Imperium zostają zjednoczone pod czułą ręką faraona Elradrienda.

[Akayla]

14. Związek małżeński między Daną i Elrą nie należy do spokojnych - para nieustannie się między sobą kłóci. Sytuacji nie poprawiają zamachy na ich życie, organizowane przez Srebrne Maski, grupę rywali Czerwonych, sprzymierzoną z wrogimi czarnoksiężnikami i upiorami. W wyniku tychże zamachów Elra udaje się na Wschód, gdzie młodociany cesarz szykuje się do wojny domowej z nowym shogunem. Wizyta dyplomatyczna kończy się absolutną klęską i do sojuszu nie dochodzi, Elra zdobywa jednak wielce istotną informację - mianowicie szopy tanuki okazują się być wielką słabością wszystkich czarnoksiężników, nieumarłych i im podobnych stworzeń. W związku z tym Elra adoptuje jednego. Miał na imię Harold.

Okazuje się że za ruchami na życie królewskiej pary stoi dawna żona Elry, Yoko - uznana za zamordowaną, jednak ocaliła zycie dzięki wiedźmiej magii. Elra podejmuje próbę pogodzenia ze sobą obu małżonek i uformowania wspólnej rodziny, spełza to jednak na niczym. Ostatecznie, na jego prośbę Neatan zabił Yoko, a jej zniknięcie zostało zamiecione pod dywan.

[Akayla]

15. Ravhona, przy okazji testowania granic swoich upiorzych możliwości, wpada na nowy ląd. I odkrywa że świat jest kulą, rozstrzygając tym samym długi spór między Isaku a Nithaelem. Imperium Północy organizuje w związku z tym wyprawę na nowy ląd, aby zbadać go i nawiązać kontakt z tubylcami. Okazuje się być ziemią zamieszkaną przez skrzydlatych ludzi i koszmarne syreny, a także Pradawnych, wygnanych przez ich ziomków z innych stron świata. Część z tych Pradawnych jest przyjazna i desperacko broni się przed znacznie agresywniejszą grupą, trzymającą kontrolę nad znaczną częścią kontynentu. Isaku miesza w ten konflikt siły Nieśmiertelnych, poza tym jednak spędza większą część wyprawy na podrywaniu uroczej syrenki.

Jednocześnie, odnaleziony zostaje stary harem Elry którego dusze, jak się okazuje, siostra faraona zabezpieczyła w runach nim dziewczęta zostały zabite. Nauczywszy się czegoś po sytuacji z Yoko, Elra natychmiast rozwodzi się ze swoją nowo wskrzeszoną siostrą, bardzo zazdrosną o nową pozycję Dany i gotową do walki o swoje. Nie nauczywszy się niczego po sytuacji z Yoko, pozostałe żony nadal zostały żonami i tym samym faraońskie małżeństwo nabyło (wspólny) harem.

[Akayla]

16. W Imperium Północy panuje względny spokój - kraj mniej więcej zbiera się po ostatniej serii wojen i kataklizmów. Spokój ów zostaje zakłócony, kiedy Czarnoksiężnik znajduje dziwną, obcą roślinę, zarastającą Szarą Pustynię i rozprzestrzeniającą chorobę. Zaraza roznosi się w mgnieniu oka i szybko przemienia się w globalny kryzys, nie bez pomocy wrogich ludzkości Pradawnych, wygnanych z Nowego Kontynentu przez siły Północy.

Okazuje się natomiast że źródłem zarazy są wampiry, przenoszące zarodniki przez międzywymiarowe wyrwy, powstałe dzięki nieudanej Latarni Dusz Parysusa. Same wampiry zostały przez rzeczonego upiora wybudzone i podjudzone do polowania na Freyów, w celu odebrania zemsty na rzeczonych za śmierć Heleny. W wyniku tego polowania ugryziony zostaje Syrus, który natychmiast przestaje terroryzować swoją osobą tylko hakkaich, a zaczyna terroryzować hakkaich i wampiry jednocześnie.

Natomiast Elra, dzięki pomocy Ravkena, dogaduje się z Kellamem, jednym z Wielkich Wampirów i zawiera z nim układ, mający na celu pojednanie wampirów i rodzaju ludzkiego. Razem z nowym sojusznikiem, Freyowie rozpoczynają polowanie na Parysusa i ogólnie pojętą walkę o zawarcie pokoju. Ostatecznie Parysus zostaje ujęty i za swe winy przeciwko rodzajowi ludzkiemu, skazany na śmierć w kontrowersyjnym procesie.

[Akayla]

17. Po rozwiązaniu problemu Parysusa, Isaku dzielnie ścigał złych Pradawnych, trop jednak urwał się a istoty przepadły bez śladu. Przynajmniej na pewien czas. Wystarczająco by nieco zregenerowali siły. Później bowiem w różnych krajach zaczęto znajdować dziwne, monstrualne hybrydy, wyprodukowane laboratoryjnie specjalnie w celu powodowania jak największych zniszczeń. Wśród nich znalazły się także kopie uprowadzonego z innego świata, a dawno zmarłego w tym brata Isaku, Vera. Pierwszą znalezioną instancję Vera i doczepionego doń glutowatego potwora udało się Freyom odratować i zaprzyjaźnić. Z Verem znaczy, glutowaty potwór zginął.

W jakiś czas później pojawiły się także trzy sklonowane Ravhony, wyposażone w rogi i nieludzką moc magiczną. Jak się okazuje, jeden ze złych Pradawnych pracował nad udoskonaleniem hybrydy między Pradawnym a człowiekiem, a skoro mu się to udało, zdradził towarzyszy i obiecał Freyom pomoc w zamian za gwarancję bezpieczeństwa dla Ravhon. Z jego pomocą, pozostali źli Pradawni zostają w końcu odnalezieni i unicestwieni.

[Akayla]

18. W wyniku nagłego zniknięcia magii, Elra, Dana i wielu ich wspólnych poddanych (i część krewnych) niespodziewanie padło martwych. Cztery lata później Elra obudził się zamknięty w sarkofagu, skąd wyciągnął go jeden z Wojowników Nieba - organizacji prowadzonej przez Augustusa, obecnego faktycznego władcy Zjednoczonego Południa. Jak się okazało, przez ten czas świat rozbity został na dwie frakcje - popleczników Augustusa i jego nowego porządku oraz buntowników, wciąż wierzących że Elra i jego rządy powrócą.

Krótko po opuszczeniu grobowca, Elra wpadł na przewodzącego grupie buntowników syna, Jona, i wraz z nimi udał się by odszukać dawnych sojuszników - Czerwonych. Karai, dowiedziawszy się o sytuacji, wyruszył wraz z Elrą na północ Imperium, po drodze wpadając na słabego, ciężko chorego Isaku. Isaku, choć oficjalnie oddał hołd Augustusowi, w tajemnicy przed wszystkimi ukrywał jedynego syna Elry i Dany, bezpiecznie w dworku wraz z Fabią na Północy.

Czerwoni zgodzili się zabrać Isaku ze sobą jako jeńca i wraz z nim i Elrą przejęli jeden z przycumowanych w pobliżu drakkarów i pożeglowali na Północ. Gdy dotarli na miejsce, dotarła do nich informacja że niedobitki złych Pradawnych zaczęły znów rozprzestrzeniać po świecie wampirzą zarazę. Bez magii, pozbawieni szans na walkę z chorobą, Elra zdecydował się zrezygnować i zamiast tego zabrać się wraz ze swoją rodziną, poddanymi i sojusznikami do innego świata, pozostawiając ten Augustusowi.

[Akayla]

19. W okresie czteroletniego buntu przeciw Augustusowi, Syrus stał się piratem i przemytnikiem. Teraz, w nowym świecie, nie potrafił zdobyć się na porzucenie swojej załogi, przystał więc do armady powracającej zza grobu Mauli - osoby, której powierzono niepodzielne panowanie nad morzami nowego świata. Na jej polecenie, Syrus wyruszył w sympatyczny rejs w górę wielkiej rzeki, mapując po drodze jej brzegi.

Nim podróż zdołała się dokonać, stary hakkai wpadł na trop swojej dawno zmarłej córki, a ukochanej Czarnoksiężnika. Ten, dowiedziawszy się o tym, pofrunął na spotkanie jej jak na skrzydłach, tym samym przypieczętowując swój los. Yuki okazała się być wabikiem, stworzonym przez jednego z klonów czarnoksiężnika - zbuntowanej jednostki, która sprzymierzyła się z Augustusem by uwolnić się spod jarzma swojego stwórcy.

Wraz ze śmiercią orginalnego Czarnoksiężnika doszło do przewrotu i społeczność w Nowym Świecie została zaatakowana przez siły Augustusa, teraz niepodzielnego władcy Starego Świata. Pojmani zostali władcy narodów sprzymierzonych z Północą, Isaku zniknął, zaś Elrę i jego rodzinę w porę ocalili Syrus i Karai.

Jak się okazało, Isaku został poddany straszliwym torturom i zniszczony psychicznie w zamian za względne bezpieczeństwo mieszkańców Nowego Świata. Syrusowi i pozostałym udało się ocalić księcia i pozostałych swoich sprzymierzeńców, a następnie wyprowadzić desperacki kontratak. Wojna zakończyła się otwarciem Wrót Otchłani w samym sercu stolicy Południowych Królestw, przez które demony wciągnęły Augustusa w odmęty piekielne.