16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

Ravken wydał zduszony jęk.

- To tylko ból i cierpienie - powiedział.

- Nie - zaprzeczyła Dana. - To tylko tak ci się wydaje, bo mama cię uczyła.

[Akayla]

Złote Imperium

- Upewnię się, że twoja nauczycielka będzie miła i cierpliwa - zapewnił Elra. - Czytanie naprawdę potrafi być przyjemne - zapewnił, głównie w ramach próby uspokojenia go.

[Cerro]

Złote Imperium

Ravken miał minę wskazującą na to, że wie, że to wszystko pułapka. Ale nie miał dokąd uciec.

- Pewnie - powiedział w końcu.

[Akayla]

Złote Imperium

- Wspaniale - ucieszył się Elra. - Zorganizuj to - poprosił Danę i podniósł książkę. - Chodź, pójdziemy na wykład w jakieś przyjemniejsze miejsce - dodał do Ravkena.

[Cerro]

Złote Imperium

- Już wróciłeś do pomiatania mną? - spytała go zaczepnie Dana, gdy już prawie zamknęły się za nim i idącym chyba na ścięcie Ravkenem drzwi.

[Akayla]

Złote Imperium

- Jeśli nie chcesz pomagać, nikt cię nie zmusi! - odkrzyknął Elra i zamknął drzwi. Żeby mieć ostatnie słowo.

[Cerro]

Złote Imperium

Już nie usłyszał jak Dana fuknęła, więc należało uznać, że wygrał.

[Akayla]

Złote Imperium

Poszli z Ravkenem do ogrodów, gdzie Łowca był zanudzany na śmierć przez następne kilka godzin. Chociaż trzeba było Elrze przyznać, starał się być miły.

W związku z tym Elra spóźnił się na obiad. Co nie miało większego znaczenia, skoro Dana i tak poszła go zjeść z ojcem.

Za to zwolnionego Ravkena złapał Syrus.

- Co on cię tak zamęczał? - zagadnął.

[Cerro]

Złote Imperium

- Uczył mnie prawa karnego Imperium, Gałganku - powiedział Ravken.- Trzeba się rozwijać. Poznawać państwa, które ścigały cię przez dziesięciolecia bezskutecznym listem gończym. Jak ci idzie z nową dziewczyną? - odbił piłeczkę.

[Akayla]

Złote Imperium

- Ona nie jest moją dziewczyną - oburzył się Syrus, który szczerze mówiąc jeszcze nie poradził sobie do końca z rozstaniem z Nysarą.