16.2: Wywiad z wampirem

[Akayla]

Meselerin

- Wiem, dlatego to był taki niewinny temat - wyjaśnił Elra, mrugając do niej łobuzersko.

- Ale możesz jeszcze trochę popoświęcać mi swoją uwagę - zapewniła zaraz niewinnie. - Nie wspomniałeś, skąd się znacie z królem.

W międzyczasie do sali weszli ostatni goście, więc Berg zawołał zarządcę, by kazał wnieść ciepły posiłek dla gości.

[Cerro]

Meselerin

Dana pocałowała go w odpowiedzi, wcale nie subtelnie.

- Och - mruknął Isaku. - Właściwie znałem jego rodziców, ze Svarii. Jak wiesz mój brat, Ver, ją dostał. Często tam bywałem. Ojciec Berga był namiestnikiem i chociaż on sam mieszkał w Olke Ayin, poznaliśmy się kiedyś. A że jesteśmy ulepieni z podobnej gliny... To tak jakoś wychodzi, że całkiem go lubię.

[Akayla]

Meselerin

Elra uśmiechnął się do niej i trącił ją w nosek.

- Nie wiem, czy orientujecie się w tutejszej kuchni? - zapytał ją i Vesnę, bo właśnie postawiono przed nimi talerze z pachnącym ciepłym mięsem i serem ciastem pociętym w trójkąty i talerzyki z ślimaczymi muszelkami wypchanymi czymś zielonym.

W międzyczasie nie uszło uwadze Elry, że siedzący obok Berg w rozmowie z premierem zachwalał Archipelag i jego postępowość pod niebiosa, jednocześnie napomykając czasem o paskudnym w jego opinii ustroju Olke Ayin. Król liczył chyba, że premier zacznie się dopytywać.

- Rozumiem - odrzekła Fabia. - To miło. Teraz będziemy się mogli wpraszać na kolejny dwór jeśli w domu zrobi się zbyt nudno - dodała żartobliwie.

[Cerro]

Meselerin

Pokręciły zgodnie głowami. Żadna nigdy nie jadła meselerińskich potraw.

- Słyszałam dobre rzeczy o mięsie... Głuszcza? - przypomniała sobie Dana. - Chyba tak.

- Tak, łobuziaku. A teraz pokaż, co byś chciała - poprosił Isaku.

Bergowi szło ciężko. Premier odpowiadał głównie poprawnie polityczne rzeczy w stylu "niektóre tradycje rzeczywiście wydają się trudne do zrozumienia" czy "z pewnością nie jest tak źle" oraz "powiedziałbym, że rozwinęliśmy kulturę w nieco odmiennym kierunku niż kontynent, ale startowaliśmy z lepszej ku temu pozycji".

[Akayla]

Meselerin

- Tam jest jeden nadziewany, jeśli chcesz to ci podam - zaoferował się Elra. - A to, co nam dali, to jest dość znana zapiekanka. Zawsze mi smakowała - przyznał.

Berg mimo wszystko podchwycił dość szybko. Przeszedł w bardziej neutralny ton i skorzystał z pierwszej okazji by wyrazić swój niesmak rządową cenzurą, pozwalając, by kontekst dopowiedział resztę. A kiedy mu się udało, z wdziękiem zmienił temat.

[Cerro]

Złote Imperium

- Ty wiesz po prostu wszystko - sapnęła Dana. - Nawet jak wygląda głuszec. Zostanę na razie przy zapiekance - zapowiedziała.

[Akayla]

Złote Imperium

- Po prostu tu bywałem, kochanie - wyjaśnił jej Elra z rozbawieniem, krojąc swoją zapiekankę. Poza mięsem i serem w środku całkiem wyraźnie były kawałki jakichś warzyw. - Zanim Północ i Imperium się połączyły moje relacje z Meselerinem były całkiem niezłe.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie zdawałam sobie z tego sprawy - uświadomiła mu. - Wystarczy, dziękuję - dodała.

Gdy zjedli, w przerwie między daniami, Dana wymknęła się od stołu. Vesna zagadała o coś Elrę i zanim się zorientował, jego żona była już gdzieś przy bocznym stole, gawędząc z żoną premiera, który obserwował to nieco podejrzliwie.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra za to zerkał raczej z zainteresowaniem. Ale zamierzał po prostu pozwolić żonie działać i zamiast tego skupił się na Vesnie.

- Zaprosiłbym cię do nas kiedyś na wakacje, ale obawiam się że pustynia byłaby dla ciebie raczej nudna - stwierdził pogodnie, dobierając się do przystawki. Znaczy się, ślimaczej muszelki z zielonym.

[Cerro]

Złote Imperium

- Och, wiem jak jest u was - zapewniła Vesna.

- Nie drążymy tematu. I nie pojedziesz na wakacje - warknął Neatan.