Złote Imperium
Adhara uśmiechnęła się do niego ciepło.
- A ja doceniam, że się starasz - zapewniła pogodnie i pochyliła się, żeby pocałować go czule.
- Ble - stwierdziła Fariha, łypiąc na nich.
- Och, rozumiem - odrzekła Adhara równie swobodnie. - To dobrze. Gdybyś przypadkiem go znów zobaczył, poproś żeby do mnie wpadł, dobrze? - poprosiła. Potem wstała, bo Draumur wylądował. - Chwilkę, kochanie, muszę otworzyć staruszkowi drzwi do stajni - przeprosiła Alima i wyszła na chwilkę.
16.2: Wywiad z wampirem
-
Cerro
- Takeshi
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
- Sama jesteś "ble" - powiedział Alim do córki w międzyczasie, trącając ją z rozbawieniem w nosek.
*
Archipelag
Kiedy Neatan wrócił i przeniósł pająki do innego wymiaru, stanął przed nielada wyzwaniem. Chwilę oglądał swój ziggurat, obszedł go wkoło i dotknął ziemi, by zbadać fundamenty. Wreszcie westchnął i uniósł ręce.
Ziggurat zaczął się poruszać. Kolejne głazy poruszały się i składały do wewnątrz, do własnego środka,a tak naprawdę do innego wymiaru. Cegła po cegle ogromna budowla znikła.
Neatan odetchnął ciężko i podniósł zawczasu odłożoną na bok latarnię, żeby napełnić wydrenowane tatuaże. Zdążył zacząć trząść się lekko, naprawdę źle znosił brak magii. Spojrzał na Cichą, stojącą za nim z uszebti.
-Patrz, co postanowiłem zakląć na pamiątkę - rzucił i zacmokał.
Minęła chwila, a potem od strony dzikich bagien za zigguratem, nadbiegła klacz. Była kruczoczarna, z długą grzywą i ogonem. Im bardziej się zbliżała, tym więcej niepokojących cech dało się dostrzec. Ślepia błyskały samymi białkami, w długim pysku tkwiły kły, ciemne ciało oklejał szlam, a zamiast kopyt stworzenie miało racice, na których ruszało się z niezwykłą lekkością.
- Sama jesteś "ble" - powiedział Alim do córki w międzyczasie, trącając ją z rozbawieniem w nosek.
*
Archipelag
Kiedy Neatan wrócił i przeniósł pająki do innego wymiaru, stanął przed nielada wyzwaniem. Chwilę oglądał swój ziggurat, obszedł go wkoło i dotknął ziemi, by zbadać fundamenty. Wreszcie westchnął i uniósł ręce.
Ziggurat zaczął się poruszać. Kolejne głazy poruszały się i składały do wewnątrz, do własnego środka,a tak naprawdę do innego wymiaru. Cegła po cegle ogromna budowla znikła.
Neatan odetchnął ciężko i podniósł zawczasu odłożoną na bok latarnię, żeby napełnić wydrenowane tatuaże. Zdążył zacząć trząść się lekko, naprawdę źle znosił brak magii. Spojrzał na Cichą, stojącą za nim z uszebti.
-Patrz, co postanowiłem zakląć na pamiątkę - rzucił i zacmokał.
Minęła chwila, a potem od strony dzikich bagien za zigguratem, nadbiegła klacz. Była kruczoczarna, z długą grzywą i ogonem. Im bardziej się zbliżała, tym więcej niepokojących cech dało się dostrzec. Ślepia błyskały samymi białkami, w długim pysku tkwiły kły, ciemne ciało oklejał szlam, a zamiast kopyt stworzenie miało racice, na których ruszało się z niezwykłą lekkością.
-
Akayla
- Kruk
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
Fariha wyszczerzyła się do niego radośnie, przelazła na miejsce Adhary i wtuliła przymilnie w ojca.
- Kocham cię bardziej niż mama! - oznajmiła z przekonaniem.
Adhara tymczasem otworzyła Draumurowi, ściągnęła z niego uprząż, utuliła czule smoka i, jeszcze przed wyjściem, przystanęła w drzwiach stajni, przywołać parę myszek, które lubiły podgryzać owies koni reszty domowników. Szeptała do nich chwilę, a potem puściła je i zwierzątka odbiegły w noc. Nie wiedziała, czy ta cała Marika zamierzała do nich wrócić czy nie. Możliwe nawet, że po prostu pomyliła adres. Tak czy owak, chciała mieć ją na oku przez najbliższy czas. Na wypadek gdyby dziewczyna jednak miała jakieś złe intencje.
Kiedy to załatwiła, przymknęła drzwi, żeby w środku było ciepło na noc, ale Draumur mógł się wydostać w razie potrzeby, i wróciła do rodziny.
- Podsiadłaś mnie, bestyjko? - zapytała Farihy z rozbawieniem.
*
Archipelag
Cicha zamrugała.
- To tutaj żyją kelpie? - zdumiała się. Nie miała pojęcia. - Śliczna jest - przyznała.
Fariha wyszczerzyła się do niego radośnie, przelazła na miejsce Adhary i wtuliła przymilnie w ojca.
- Kocham cię bardziej niż mama! - oznajmiła z przekonaniem.
Adhara tymczasem otworzyła Draumurowi, ściągnęła z niego uprząż, utuliła czule smoka i, jeszcze przed wyjściem, przystanęła w drzwiach stajni, przywołać parę myszek, które lubiły podgryzać owies koni reszty domowników. Szeptała do nich chwilę, a potem puściła je i zwierzątka odbiegły w noc. Nie wiedziała, czy ta cała Marika zamierzała do nich wrócić czy nie. Możliwe nawet, że po prostu pomyliła adres. Tak czy owak, chciała mieć ją na oku przez najbliższy czas. Na wypadek gdyby dziewczyna jednak miała jakieś złe intencje.
Kiedy to załatwiła, przymknęła drzwi, żeby w środku było ciepło na noc, ale Draumur mógł się wydostać w razie potrzeby, i wróciła do rodziny.
- Podsiadłaś mnie, bestyjko? - zapytała Farihy z rozbawieniem.
*
Archipelag
Cicha zamrugała.
- To tutaj żyją kelpie? - zdumiała się. Nie miała pojęcia. - Śliczna jest - przyznała.
-
Cerro
- Takeshi
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
- Ta mała uważa, że kocha mnie bardziej niż ty - objaśnił konspiracyjnie Alim.
*
Archipelag
- Żyją - potaknął Neatan i wybił się mocno, żeby wskoczyć na grzbiet demona. Wyciągnął do Cichej dłoń w geście pomocy. - Chodź.
- Ta mała uważa, że kocha mnie bardziej niż ty - objaśnił konspiracyjnie Alim.
*
Archipelag
- Żyją - potaknął Neatan i wybił się mocno, żeby wskoczyć na grzbiet demona. Wyciągnął do Cichej dłoń w geście pomocy. - Chodź.
-
Akayla
- Kruk
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
- Ej! - sapnęła Fariha z głębokim poczuciem zdrady i oburzenia odmalowanym na buzi. - Nie powinieneś mówić!
Adhara zachichotała.
- W takim razie chyba nie mam wyboru i muszę ci ustąpić miejsca - stwierdziła pogodnie i siadła sobie po drugiej stronie męża. Sięgnęła przez stół, przyciągnąć sobie swój talerz i wróciła do jedzenia. Fariha gapiła się przez chwilę.
- A dlaczego ludzie się całują? - wypaliła.
Adhara o mało się nie zakrztusiła plackiem, chichocząc.
- Zostawię odpowiedź ulubionemu rodzicowi - zapewniła.
*
Archipelag
Cicha rzuciła króciutkie spojrzenie na kelpie. Znała legendy na tyle dobrze by podchodzić z nieufnością do pomysłu jeżdżenia na niej. Ale, zapraszał ją Neatan, a jemu ufała.
Złapała dłoń Czarnoksiężnika i z jego pomocą wskoczyła na grzbiet wierzchowca.
- Jak ją nazwiesz? - zagadnęła.
- Ej! - sapnęła Fariha z głębokim poczuciem zdrady i oburzenia odmalowanym na buzi. - Nie powinieneś mówić!
Adhara zachichotała.
- W takim razie chyba nie mam wyboru i muszę ci ustąpić miejsca - stwierdziła pogodnie i siadła sobie po drugiej stronie męża. Sięgnęła przez stół, przyciągnąć sobie swój talerz i wróciła do jedzenia. Fariha gapiła się przez chwilę.
- A dlaczego ludzie się całują? - wypaliła.
Adhara o mało się nie zakrztusiła plackiem, chichocząc.
- Zostawię odpowiedź ulubionemu rodzicowi - zapewniła.
*
Archipelag
Cicha rzuciła króciutkie spojrzenie na kelpie. Znała legendy na tyle dobrze by podchodzić z nieufnością do pomysłu jeżdżenia na niej. Ale, zapraszał ją Neatan, a jemu ufała.
Złapała dłoń Czarnoksiężnika i z jego pomocą wskoczyła na grzbiet wierzchowca.
- Jak ją nazwiesz? - zagadnęła.
-
Cerro
- Takeshi
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
- Bo się kochają - odpowiedział Alim. - To sposób na okazywanie sobie więzi. Gdy ludzie byli jeszcze dzicy, często dzielili się w ten sposób pokarmem. Potem ludzie w ramach więzi między małżonkami zachowywali się podobnie. Teraz mamy widelce, ale zwyczaj pozostał.
*
Archipelag
- Nie wiem.. Możesz coś wymyślić - zapewnił Neatan i otworzył portal, w który kelpie weszła lekkim klusem.
Czekały tam już na nich zaniepokojone, pająki. Neatan przejechał między nimi, a one podażyły z tyłu, o ładowane bagażami. Ziggurat był w wymiarze, w którym nic by nie przeżyło.
Przez kolejny portal przeszli na dziedziniec faraona.
*
Złote Imperium
Kusznik wpadł do komnaty jak po ogień.
- Najjaśniejszy Panie, atakują nas! Znaczy chyba! - zgłosił.
Dana, przebudzona, z miejsca oblała się potem, ale i tak spytała:
- Jak to "chyba"?
- Na dziedzińcu pojawiły się potwory i pałac wpadł w panikę bez wnikania w ich intencje - przyznał kusznik.
- Bo się kochają - odpowiedział Alim. - To sposób na okazywanie sobie więzi. Gdy ludzie byli jeszcze dzicy, często dzielili się w ten sposób pokarmem. Potem ludzie w ramach więzi między małżonkami zachowywali się podobnie. Teraz mamy widelce, ale zwyczaj pozostał.
*
Archipelag
- Nie wiem.. Możesz coś wymyślić - zapewnił Neatan i otworzył portal, w który kelpie weszła lekkim klusem.
Czekały tam już na nich zaniepokojone, pająki. Neatan przejechał między nimi, a one podażyły z tyłu, o ładowane bagażami. Ziggurat był w wymiarze, w którym nic by nie przeżyło.
Przez kolejny portal przeszli na dziedziniec faraona.
*
Złote Imperium
Kusznik wpadł do komnaty jak po ogień.
- Najjaśniejszy Panie, atakują nas! Znaczy chyba! - zgłosił.
Dana, przebudzona, z miejsca oblała się potem, ale i tak spytała:
- Jak to "chyba"?
- Na dziedzińcu pojawiły się potwory i pałac wpadł w panikę bez wnikania w ich intencje - przyznał kusznik.
-
Akayla
- Kruk
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
Fariha rozdziawiła buzię.
- Teraz to bardziej obrzydliwe niż przedtem - stwierdziła z niesmakiem.
*
Złote Imperium
Elra, także poderwany gwałtownie i w stanie lekkiej paniki, zaklął w duchu. Gdzie, do cholery, był Ruva?
- Niech wszyscy uciekają do wyższego pałacu. Postaw ludzi w gotowości i przygotujcie tu linię obrony. Niech wesprą was wampiry.
- Nie ma takiej potrzeby - zapewnił Syrus od strony otwartego balkonu.
Elra obejrzał się. Hakkai kucał na barierce, z księżycem za plecami cień okrywał mu twarz.
- Nie są agresywne? Wiesz, co to?
- Czarnoksiężnik i Cicha. Najwyraźniej wzięli ze sobą orszak - wyjaśnił wampir.
Elra spojrzał najpierw na Danę, potem na kusznika.
- Uspokój ludzi - poprosił.
*
- Mmmmm... Kemono - zdecydowała Cicha, z wysokości końskiego grzbietu obserwując powszechny popłoch jaki wywołało ich pojawienie się na dziedzińcu. Chociaż, ze względu na porę, nie wywarli aż takiego wrażenia jak by mogli w ciągu dnia, wokół po prostu nie było aż tak wielu ludzi.
Fariha rozdziawiła buzię.
- Teraz to bardziej obrzydliwe niż przedtem - stwierdziła z niesmakiem.
*
Złote Imperium
Elra, także poderwany gwałtownie i w stanie lekkiej paniki, zaklął w duchu. Gdzie, do cholery, był Ruva?
- Niech wszyscy uciekają do wyższego pałacu. Postaw ludzi w gotowości i przygotujcie tu linię obrony. Niech wesprą was wampiry.
- Nie ma takiej potrzeby - zapewnił Syrus od strony otwartego balkonu.
Elra obejrzał się. Hakkai kucał na barierce, z księżycem za plecami cień okrywał mu twarz.
- Nie są agresywne? Wiesz, co to?
- Czarnoksiężnik i Cicha. Najwyraźniej wzięli ze sobą orszak - wyjaśnił wampir.
Elra spojrzał najpierw na Danę, potem na kusznika.
- Uspokój ludzi - poprosił.
*
- Mmmmm... Kemono - zdecydowała Cicha, z wysokości końskiego grzbietu obserwując powszechny popłoch jaki wywołało ich pojawienie się na dziedzińcu. Chociaż, ze względu na porę, nie wywarli aż takiego wrażenia jak by mogli w ciągu dnia, wokół po prostu nie było aż tak wielu ludzi.
-
Cerro
- Takeshi
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
Nie miał już za bardzo na co patrzeć. Dana wrzuciła na siebie szlafrok i skoczyła przez wymiary, ledwie Syrus skończył mówić.
- Brzmi jak kimono - skomentował pomysł Cichej Neatan, zeskakując z kelpie, a zaraz potem uderzyła w niego rozpędzona Dana, obejmując go w pasie.
- Powiedz że wróciłeś - sapnęła, wciskając się w jego pajęcze jedwabie.
- Zacznijmy od tego, że nigdzie nie poszedłem - mruknął Neatan. - Gdzie twój mąż?
- Nie wiem - mruknęła Dana.
Nie miał już za bardzo na co patrzeć. Dana wrzuciła na siebie szlafrok i skoczyła przez wymiary, ledwie Syrus skończył mówić.
- Brzmi jak kimono - skomentował pomysł Cichej Neatan, zeskakując z kelpie, a zaraz potem uderzyła w niego rozpędzona Dana, obejmując go w pasie.
- Powiedz że wróciłeś - sapnęła, wciskając się w jego pajęcze jedwabie.
- Zacznijmy od tego, że nigdzie nie poszedłem - mruknął Neatan. - Gdzie twój mąż?
- Nie wiem - mruknęła Dana.
-
Akayla
- Kruk
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
Cicha obserwowała to z miękkim uśmiechem.
- Kemono znaczy bestia - wyjaśniła mu, także zeskakując. - Pomyślałam że pasuje.
*
Elra w międzyczasie zarzucił na siebie szlafrok i kapcie i też poszedł na dziedziniec. Ale ponieważ w przeciwieństwie do niektórych szedł pieszo, miało mu to chwilę zająć.
Naprawdę, mogła poczekać i zabrać go ze sobą.
Cicha obserwowała to z miękkim uśmiechem.
- Kemono znaczy bestia - wyjaśniła mu, także zeskakując. - Pomyślałam że pasuje.
*
Elra w międzyczasie zarzucił na siebie szlafrok i kapcie i też poszedł na dziedziniec. Ale ponieważ w przeciwieństwie do niektórych szedł pieszo, miało mu to chwilę zająć.
Naprawdę, mogła poczekać i zabrać go ze sobą.
-
Cerro
- Takeshi
Re: 16.2: Wywiad z wampirem
Złote Imperium
- To idź go znajdź - powiedział Neatan, usiłując ją od siebie oderwać. Na tyle bezskutecznie, że Elra zdążył zejść.
- To idź go znajdź - powiedział Neatan, usiłując ją od siebie oderwać. Na tyle bezskutecznie, że Elra zdążył zejść.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości