16.2: Wywiad z wampirem

[Akayla]

Złote Imperium

Elra przywitał go uprzejmie.

- Proszę o odczytanie oskarżeń - dodał zaraz potem.

Lora wstała z kartką na podkładce i zaczęła czytać nader długą listę, którą elfy złożyły wraz z Nithaelem: stworzenie zagrożenia dla wszystkich mieszkańców ich wymiaru, ludobójstwo, terroryzm, torturowanie więźniów, obraza moralności, niewolnictwo, spowodowanie uszczerbków na zdrowiu.

- Udzielam głosu oskarżonemu - powiedział Elra, kiedy elfka skończyła.

[Cerro]

Złote Imperium

Parysus, który nawet nie zajrzał do opasłej teczki, wstał powoli, z brzękiem łańcuchów.

- Wiem, że jesteście tu, żeby mnie skazać na śmierć - powiedział. - Jestem winny. Przepraszam. Bardzo mi przykro. To było okrutne, daremne i wyrwało się spod kontroli. Wierzę, że na moim miejscu też ucieklibyście się do brutalnych czynów, ale to bez znaczenia. Nic więcej nie mam do powiedzenia. Dziękuję.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra głęboko westchnął w duchu. Już widział reakcję prasy.

Trudno. Prędzej czy później im przejdzie.

Odczekał aż upiór usiądzie i także wstał.

- Według prawa Imperium, przyznanie się do winy kończy proces - oznajmił. - Czy któryś z oskarżycieli życzy sobie kontynuować?

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak, Najjaśniejszy Panie - potwierdził bez mrugnięcia okiem Nithael. - Wierzę, że skal zbrodni, jaką poruszamy w tej sprawie, powinna zostać wszystkim uświadomiona. Wyciągaj - syknął do Yato, żeby ten rozprawił nowy magiczny wynalazek z Ziemi Królowej, zwany projektorem. Nith był z niego absolutnie dumny.

Kiedy udzielono mu zgody na kontynuację, a Yato załadował zdjęcia do wyświetlania, Nithael wyrecytował niemal bez zająknięcia całe swoje przydługie akta.

- On nie jest normalny. Gdzie on się uchował - komentował co jakiś czas Neatan. Tylko do Elry i Dany, naturalnie.

- W tym miejscu powołałbym świadków - przyznał Nithael - którzy zgodzili się zeznawać w tej sprawie. Dla nich wszystkich byłoby to jednak traumatyczne doświadczenie. Jak sami przyznali, byli chętni się mu poddać, tylko by zapewnić sobie sprawiedliwość. Skoro oskarżony się przyznał, wierzę, że nie jest to potrzebne.

Z tymi słowami usiadł. Nie bez pewnej ulgi. Zupełnie ochrypł.

Parysus opuścił skute ręce, w których przedtem ukrył twarz, z powrotem na stół, ale nie uniósł oczu.

[Akayla]

Złote Imperium

- Czy oskarżony pragnie zabrać głos? - zapytał Elra.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie - zapewnił Parysus. Ciężko było powiedzieć, na co patrzy i w jaki sposób, bo oczy miał całkiem czarne.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra zapytał jeszcze elfki.

- Nie ma takiej potrzeby, Najjaśniejszy Panie - zapewniła Lora. - Dość już widziałyśmy.

- Dobrze. Wobec przyznania do winy i ogromu dowodów, oskarżonego uznaje się winnym wszystkich zarzutów. Zgodnie z... - bez zająknięcia wymienił z pamięci szereg numerów ustaw imperialnego prawa karnego - Imperium domaga się skazania oskarżonego na karę śmierci.

Kiedy usiadł, następna wstała Lora.

- Według... - podobnie jak Elra wymieniła niemałą ilość numerków - Międzygórze domaga się skazania oskarżonego na karę śmierci.

[Cerro]

Złote Imperium

Nithael wstał.

- Królestwo Północy wnioskuje o karę śmierci - powiedział. Nie zawracając sobie głowy podstawą prawną.

[Akayla]

Złote Imperium

- Oskarżony zostaje jednomyślnie skazany na karę śmierci - oznajmił wobec tego Elra. - Egzekucji dokona się jutro, poprzez podanie trucizny. Zamykam rozprawę.

[Cerro]

Złote Imperium

Dziennikarze rzucili się naprzód. Trudno powiedzieć, który ruszył pierwszy, ale tak jak do tej pory panowała kompletna cisza, tak teraz wrzeszczeli wszyscy pytania jeden przez drugiego. Obecni Nieśmiertelni z trudem powstrzymali ich napór, podczas gdy ich koledzy wyprowadzili milczącego Parysusa.

Dana przylgnęła mocno do ramienia Elry, tuląc mocno Ćmę, która proces przespała na jej kolanach. Kiedy zabrakło Parysusa, dziennikarska tłuszcza runęła ku politykom, tworzyć swoje magiczne obrazy i wykrzykiwać pytania - o komentarz, o innych zbrodniarzy wojennych (Benggadora), o szybki termin wyroku, o brak świadków.