17. Wredne i rogate

[Akayla]

- Tak? Czego chcą? - zapytała Ravhona, od strony szafy. W której nadal nurkowała.

Wreszcie wydobyła coś, co jej zdaniem nadawało się na okrycie dla Dany i przewiesiła przez oparcie jej fotela.

[Cerro]

Dana okryła się spiesznie.

- Elra uważa, że twój mąż może wpaść w morderczy szał i żebyś powstrzymała go przed "zrobieniem czegoś głupiego" - streściła Dana, już nieco mniej szczękając zębami.

[Akayla]

Ravhona uniosła brwi w wyrazie uprzejmego zdumienia. Przeprosiła Danę na chwilę i wyszła zawołać służbę, aby przyniesiono Danie coś ciepłego do picia.

- Dlaczego miałby? - zapytała kiedy wróciła i usiadła sobie w fotelu naprzeciwko.

[Cerro]

- Bo zorientował się, że Elra nie zastąpił go Isaku tylko dlatego, że Isaku nie chciał... i ponieważ Elra uważa, że Freyowie wpadają w morderczy szał przy każdej okazji, chyba - przyznała.

[Akayla]

- Mhm - mruknęła Ravhona. - Zwrócę większą uwagę na jego poczynania - obiecała.

W międzyczasie weszła służąca i postawiła przed Daną kubek grzańca. Ravhona spojrzała na królową, przekrzywiając głowę.

- Kazać naszykować ci komnaty? - zaoferowała.

[Cerro]

- Nie, ja tylko na chwilę - zapewniła Dana, upijając kilka łyków grzańca, głównie z grzeczności. - Nie kłopocz się, proszę.

[Akayla]

- Jak chcesz - zgodziła się Ravhona. Milczała chwilę. - Wiem, że mówiłaś że wszystko w porządku, ale jakby kiedyś jednak nie było, nie bój się przyjść - dodała łagodnie.

[Cerro]

- Oczywiście. Dziękuję - powiedziała Dana. Pociągnęła jednak jeszcze trochę grzańca. - Wiem, jakie plotki krążą po całym Imperium i pewnie tutaj też - mruknęła w końcu. - Ale nie mają nic wspólnego z prawdą.

[Akayla]

- Wiem, że nie - zapewniła Ravhona. - Mówię bo wydajesz się troszkę nieswoja, to wszystko.

[Cerro]

- To był długi dzień - skłamała Dana gładziutko.

Dopiła jednak grzaniec, bo nie chciała być niegrzeczna, podziękowała Ravhonie za troskę, miłe przyjęcie i zrozumienie dla jej prośby, a potem poprosiła Neatana, żeby zabrał ją do domu. Poszła się wyszorować do łaźni i wreszcie po cichu udała się do łóżka, tylko z jednym lub dwoma powitalnymi szczeknięciami Ćmy w ramach akompaniamentu.