18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- Wiem - westchnął. - Jest śliczna. I pięknie jej w takich rzeczach.

[Los]

Isaku uśmiechnął się smętnie. Przestał masować i z kolei on pogłaskał Elrę. Lubił jego włosy. Ciężko żeby nie.

- Odzyskasz ją - powiedział cicho. - Nie poddamy się, póki tak się nie stanie. I tak. Jest śliczna. Masz szczęście e życiu.

[Akayla]

Elra zamruczał, pozwalając się głaskać. Było mu dobrze i miło, kiedy Isaku to robił.

- Za to ty trafiłeś chyba najcierpliwszą, najwyrozumialszą istotę na świecie - zauważył łagodnie. - Nie martw się. Wybaczy ci.

[Los]

- Obaj jesteśmy wielkimi szczęściarzami - przyznał Isaku. - Zaproponowałbym toast, ale nie mam naczyń, alkoholu ani też nie powinienem pić.

[Akayla]

- Przede wszystkim nie pozwoliłbym ci pić - uświadomił go Elra. - Aż za dobrze pamiętam ostatni raz kiedy poczęstowałem cię winem. Nie masz pojęcia jakie miałem potem wyrzuty sumienia.

[Los]

- To było tak dawno - powiedział Isaku. - Niczego od tamtej pory nie dotknąłem, poza lekami. Ale bez nich nie mógłbym... No nie za wiele bym mógł.

[Akayla]

- Z twojej perspektywy dawno. Ja mam jednak lekką dziurę w pamięci - mruknął Elra. Wysmyknął się na chwilę spod jego ręki, żeby delikatnie pogłaskać go po policzku i ucałować w czoło. - Wyciągniemy cię z tego - wymruczał łagodnie. - Wygramy, odzyskamy magię i już nie będziesz musiał polegać na lekach.

[Los]

Isaku uśmiechnął się, ale bardzo blado. W końcu rozmawiali już o jego losie i był pewien, że Elra słuchał.

-Tak - rzekł. - Ale jeśli nie, dopilnuj żeby nikt... Nie mścił się na Fabii.

[Akayla]

Pogładził go kciukiem po policzku.

- Zaopiekuję się nią, gdyby ciebie kiedykolwiek zabrakło. Obiecuję - odrzekł poważnie. - Wciąż, mimo wszystko, mam nadzieję że nie będę musiał.

[Los]

- Uwierz mi, ja też - powiedział Isaku z rozbawieniem.

Dał spokój z masażem i wyciągnął się obok Elry na wąskim łóżku, przytulając do niego.