20.3 Nikt nie pytał, wszyscy potrzebowali

[Akayla]

Odmachała.

- Czuję - przyznała. - Tak tylko cię naszła ochota na krew czy to ze złośliwości? - zapytała, siadając sobie. Bo nie łudziła się, że robił to ze względu na nią. Pieczeń pewnie nie była dla niej nawet strawna.

[Los]

- Och, nie, moja droga, nie zepsułbym mięsa ze złośliwości - zapewnił Al. - Ostrożnie dobrałem proporcje i sos powinien nadawać się dla ciebie doskonale, więc pokosztujesz chociaż aromatu mięs... poza tym, to pewnie będzie dobry sos... picie krwi, to doprawdy genialne w swej prostocie!

[Akayla]

Fariha uśmiechnęła się, rumieniąc się lekko.

- To bardzo miłe z twojej strony - przyznała. No nie spodziewała się. - Dziękuję. Już ci to chyba mówiłam, ale jesteś naprawdę utalentowanym kucharzem - dodała tonem przyjacielskiego komplementu.

[Los]

Al wyszczerzył żółte kły trochę bardziej niż zwykle.

- Cieszę się, że tak mówisz, moja droga. Macie tutaj doskonałe mięsa. Cóż, te z innych światów z obrzydliwą chemią też mają swój urok, ale och, lokalne są prima sort.

[Akayla]

Fariha zamrugała.

- Że co proszę? Dodają sobie chemię do jedzenia? Po co? - zdumiała się.

To przecież nie mogło być dla nich zdrowe, prawda? A może to był jakiś rządowy sposób walki z eksplozją populacji?

Z tym że rządom chyba powinno zależeć na jak najliczniejszej populacji. Nawet Al coś takiego mówił.

To nie wiedziała.

[Los]

- Och, żeby było smaczniejsze, ładniejsze i wolniej się psuło - wyjaśnił Al.

[Akayla]

Uniosła lekko brwi.

- Hm. Dziwny pomysł, ale ma sens - przyznała. - Ale tobie mimo wszystko smakuje mniej niż zwykłe - zauważyła.

[Los]

Al milczał chwilę.

- Nie chodzi o to, że ich chemiczne jedzenie jest niesmaczne - powiedział. - Chodzi o to, że smak absolutnie wszystkiego jest podobny i jest to smak chemii.

[Akayla]

Fariha sapnęła ze zrozumieniem i pokiwała głową.

- Sądzę że wiem dość dobrze, co masz na myśli - przyznała.

W końcu picie samej krwi, bez ludzkiej inwencji twórczej jaką ostatnio uskuteczniały różne restauracje (i Al), też się w gruncie rzeczy łatwo nudziło. Można było się doszukiwać drobnych różnic między poszczególnymi kieliszkami, niemniej ogólne wrażenie pozostawało podobne.

Przekrzywiła lekko głowę w zamyśleniu.

- W zasadzie, czy to nie jest trochę podobne do kosztowania win? - zapytała. - Nigdy nie próbowałam więc nie mam za bardzo punktu odniesienia, ale o ile rozumiem ludzie płacą straszne sumy pieniędzy po to, żeby porównywać smaki różnych butelek wina, między którymi mogą być drobne różnice, ale finalnie dominujący smak pozostaje smakiem wina?

[Los]

- Miłośnicy wina pewnie zaczęliby do ciebie teraz strzelać - stwierdził Al. - Ale tak.